Ruud Lubbers: Vreugdevolle viering van het leven

in

Ruud Lubbers“Laat onze tijd de geschiedenis ingaan als een tijdperk van de omslag naar een nieuwe eerbied voor het leven, de vastbeslotenheid duurzaamheid te realiseren, een intensivering van de strijd voor rechtvaardigheid en vrede, en de vreugdevolle viering van het leven.” (Slotzin uit het Earth Charter)

In de wereldwijde dialoog over het Earth Charter in de jaren 1992-2000 was gebleken dat het Handvest zich niet tot duurzaamheid alleen zou moeten beperken, maar een inclusief, samenhangend, alles omvattend ethisch kader zou moeten zijn; niet alleen voor de natuur en de duurzaamheid, maar voor de heelheid van de Schepping als geheel. Ik weet me met het ontstaan van het Earth Charter, zowel het idee als de tekst, verbonden en nodig al diegenen die het Earth Charter de moeite waard vinden uit het in hun eigen leven en werk toe te passen en zo uit te dragen.

Historie

Nu alweer ruim 25 jaar geleden verscheen het Brundtland rapport “Our Common Future”, onze gemeenschappelijke toekomst. In 1992 volgde in Rio de Janeiro The Earth Summit (de U.N. Conference on Environment and Development). Daar deed civil society een krachtige oproep aan de voorzitter Maurice Strong te gaan werken aan een Handvest van de Aarde. De toenmalige Nederlandse regering (Lubbers III) besloot dit initiatief te steunen. Kort daarna meldde zich Green Cross onder voorzitterschap van Michael Gorbatsjov, de voormalige leider van de Sovjet Unie, met eenzelfde voornemen.

Dat leidde tot het Earth Charter Initiative, met een wereldwijde Earth Charter Commission en een opdracht aan Steven Rockefeller professor in de ethiek, om met civil society wereldwijd dialogen aan te gaan om tot het Handvest van de Aarde te komen.

Na mijn vertrek uit de vaderlandse politiek werd ik lid van de Earth Charter Commission.

In 2000 werd de wereldwijde dialoog afgesloten.

Het document werd direct gesteund door UNESCO, de V.N.-organisatie voor educatie en cultuur, en door IUCN, de International Union for Conservation of Nature. Tegelijk bleef het op de eerste plaats een civil society document. In Nederland speelde Koningin Beatrix vanaf het begin een grote, stimulerende rol. Dat resulteerde eind 2011 in een Kerstrede, goeddeels aan het Handvest gewijd.

Follow-up Rio+20

In 2012, het jaar van Rio+20, ontstond het idee voor het initiatief van de Earth Charter Vrienden. Dit om blijvend aan te haken op de wereldwijde beweging en dit te doen met hen die het Handvest van de Aarde de moeite waard vinden, en daar in hun werk, ieder op haar/zijn eigen wijze getuigenis van afleggen. Van belang is allereerst de betrokkenheid op het wereldwijde; het tweede is de eigen verantwoordelijkheid en het eigen handelen. Earth Charter Vrienden omarmen het Handvest en weten er zich in hun eigen werk door geïnspireerd.

Ruud Lubbers, januari 2012

.

Alide Roerink: Wat werkelijk telt

in

earth_6

“Wij zijn tegelijkertijd burgers van verschillende naties en van één wereld waarin het locale en mondiale met elkaar zijn verbonden. Iedereen deelt de verantwoordelijkheid voor het huidige en toekomstige welzijn van de menselijke familie en de grotere levende wereld.” (uit de Earth Charter Preambule – Universele verantwoordelijkheid)

Het Earth Charter is het resultaat van de meest participatieve mondiale dialoog ooit gehouden. Het spreekt me aan omdat het me helpt stil te staan bij wat werkelijk telt. Het geeft me ook moed en vertrouwen omdat het wereldwijde gesprek overeenstemming heeft opgeleverd over gedeelde waarden en gemeenschappelijke doelen. Het Earth Charter is een inspirerend document, gelanceerd in het jaar 2000, én een mondiale beweging voor duurzaamheid, rechtvaardigheid en vrede. Ik zie het als de grondwet voor de Aarde en zet me er voor in dat het Earth Charter een rol speelt in het dagelijks leven van mensen, én in de international gemeenschap bij het opstellen van de nieuwe mondiale duurzaamheids- en ontwikkelingsdoelen.

Ik voel me een bevoorrecht mens deel uit te mogen maken van het mondiale Earth Charter Initiatief, als lid van de Council. Tegelijkertijd streef ik ernaar in mijn eigen directe omgeving het Earth Charter ‘voor te leven’. In Nederland door me in te zetten voor het Earth Charter Fonds en de Vrienden. En in mijn directe levenssfeer als levensgezel, moeder, medebewoner en ‘family farmer’..

Bart Kuil: Tijd voor vernieuwing

in

ECV_illustraties-groot_principe8-leren

De wereld om ons heen verandert snel. Steeds meer lopen wij aan tegen de grenzen van economische groei van de afgelopen jaren en de effecten daarvan op onze leefomgeving. En ook onze samenleving verandert. Wij hebben onze welvaart de afgelopen jaren voor een groot deel geleend en zullen de opgebouwde schulden toch een keer moeten aflossen. Onzekerheid sijpelt door in alle lagen van onze maatschappij. Onzekerheid over werk, over pensioen en over de waarde van je eigen huis. De economie krimpt, het consumentenvertrouwen was nog nooit zo laag.

Wij hebben dringend behoefte aan een omslag in ons denken en handelen. Van meer naar beter. Van groter naar mooier. Kwaliteit in plaats van kwantiteit. Samen in plaats van alleen.

Ondank de slechte economische vooruitzichten hebben wij in Nederland een hele goede uitgangspositie. Met een sterke, innovatieve economie. Een hoge arbeidsparticipatie, een hoog opleidingsniveau, een sterke infrastructuur. En een sterke pensioenvoorziening, beter dan welk land ook. Om met Paul Schnabel van het Sociaal en Cultureel Planbureau te spreken: wij zoeken naar de gouden bergen om ons heen en vergeten dat wij er zelf op zitten.

De sector waarin ikzelf werkzaam ben (vastgoed/projectontwikkeling) heeft het bijzonder zwaar. Alles lijkt in deze sector samen te komen. De beperkte beschikbaarheid van financiering, krimpende arbeidsmarkt, afnemende overheidsinvesteringen, dalend consumentenvertrouwen, wijzigingen van het hypotheekstelsel. Dit alles leidt tot vraaguitval bij consumenten en bedrijven met overaanbod en structurele leegstand tot gevolg.  Het business model is niet duurzaam. Daarnaast kampt de sector met integriteitsproblemen, waarop eigenlijk nog geen passend antwoord gevonden is. Het zelfreinigend vermogen van de vastgoedsector moet zich nog gaan bewijzen.

Het Handvest van de Aarde biedt belangrijke aanknopingspunten om op een geheel andere manier naar onze sector te kijken. Wij moeten in Nederland zuinig omgaan met de schaarse ruimte. Eigenlijk omvat het Handvest een aantal belangrijke spelregels die ons helpen om maatschappelijk verantwoord te ondernemen. Duurzaamheid in de breedste zin van het woord.

Wij zijn toe aan een ander tijdperk. Aan een nieuwe tijd. Het handvest is voor mij een leidraad en een hulpmiddel om bij te dragen aan de vernieuwing en verandering van onze sector. Om deze toekomstbestendig te maken. Op een integere en maatschappelijk betrokken wijze. Daarom ondersteun ik het Handvest van harte.

Bart Kuil, 21 december 2012.