Sustainable Development Goals verbinden op alle niveaus
10 aanbevelingen voor Nederland die zorgen voor versnelling
17 maanden geleden zijn de 17 Global Goals (Sustainable Development Goals) aangenomen door de Verenigde Naties. Het behalen van de Global Goals met 2030 als stip aan de horizon is de verantwoordelijkheid van alle actoren in de samenleving in alle delen van de wereld. De SDG’s vormen een gezamenlijke verander-agenda die de wereld meer in balans kan brengen en ervoor kan zorgen dat niemand achterblijft. Een ambitieuze agenda, nog 14 jaar te gaan.
De geformuleerde doelstellingen, op o.a. de gebieden armoede, gezondheid, water en sanitair, inclusie, gender, vrede, ecosystemen op het land en in de zee en duurzame productie en consumptie, hangen nauw met elkaar samen. Ze kunnen niet los van elkaar worden gezien en ze kunnen niet los van elkaar worden opgelost. Dit is de grote opgave van onze tijd; hoe leggen we verbindingen tussen mensen, ecosystemen en verschillende belangen terwijl polarisatie en nationalisme toenemen. De noodzaak om de 17 doelen in samenhang op te lossen zorgt ervoor dat we moeten samenwerken en dat we over grenzen en comfort zones heen moeten stappen. Zonder fundamentele veranderingen in de manier waarop we onze samenleving inrichten gaan we er niet komen. Stilstand is hier echt achteruitgang. Nieuwe overkoepelende inzichten, geïnspireerd op de gedeelde waarden en principes zoals verwoord in het Earth Charter (Handvest van de Aarde), kunnen het behalen van deze doelen dichterbij brengen en de samenleving blijvend innoveren. Daarom benadrukken wij het belang van het sturen op het verbindende kader dat het behalen van de individuele doelen ondersteunt.
In 2016 zijn in Nederland en wereldwijd heel veel verschillende bijeenkomsten geweest, discussies gevoerd en campagnes gelanceerd over het behalen van de SDG’s. In het kader van de Global Goals Accelerator, SDG Charter, door partijen als Partos, VNG International en Buitenlandse Zaken waren dat er in Nederland al ruim 30. Een aantal inzichten uit deze sessies delen we in dit artikel in de vorm van aanbevelingen voor Nederland.
1. Aandacht voor toekomstige generaties
Hoe eerder we de toekomstige generaties en jongeren betrekken in beleidsvorming hoe beter dat is. Al het beleid zou bekeken moeten worden op effecten en kosten in de toekomst zodat we niet steeds weer achter de feiten aanlopen. Stel daarom zo snel mogelijk een Ombudspersoon Toekomstige Generaties aan. Met de aanstelling van een Ombudspersoon Toekomstige Generaties draagt Nederland al direct bij aan de implementatie van SDG 16 m.b.t. inclusieve instituties. De mindset waarbij toekomstige generaties in beleid worden betrokken heeft direct effect op alle 17 doelen. Er zijn al concreet uitgewerkte plannen voor dit breed gedragen voorstel (zie de leeswijzer).
2. Meer aandacht voor gendergelijkheid en empowerment van vrouwen en meisjes op alle beleids- en levensdomeinen. Iedere samenleving gaat er stappen op vooruit als 100% van de bevolking volledig op waarde wordt geschat en alle talenten worden benut. In vrijwel alle landen is er nog een hoop werk te verzetten in bijvoorbeeld de gezondheidszorg (gender sensitieve zorg), ten aanzien van het overbruggen van loonverschillen, verbeteren van diversiteit en inclusie in alle hogere functies, rechten en eerlijke verdeling van zorg en arbeid. Nederland draagt direct bij aan de implementatie van SDG 2 (gezondheid), SDG 5 (mannen en vrouwen gelijk), SDG 10 (verkleinen verschillen) en SDG 16 (inclusieve instituties) door zich hiervoor in Nederland en daar buiten in te zetten.
3. Aandacht voor het belang van duurzame leefstijlen en de bijbehorende gedragsverandering bij alle actoren in de samenleving. Informatie en bewustwording wakkeren de verandering aan. Er is hier nog geen breed gedragen eigenaarschap. Wie zorgt er binnen bedrijven en overheden voor een breed draagvlak voor de noodzakelijke veranderingen? Wie neemt het initiatief voor verduurzaming van eigen processen en de keten? De verantwoordelijkheid zal moeten doordringen tot alle stakeholders inclusief aandeelhouders en andere financiers. Bij lokale en nationale overheden kan het beleid voor duurzaam inkopen worden verbeterd en strenger nagevolgd. Burgers en consumenten kunnen stemmen met hun portemonnee, hun voeten en natuurlijk via democratische processen. De mindset waarbij er aandacht wordt gegeven aan wat het betekent om als burger, ondernemer en bestuurder rekening te houden met de 17 doelen heeft een versnellend effect op het behalen ervan.
4. Raise not only ‘homo economicus’ but also ‘homo sociales’. Geef het onderwijs duidelijke taken op het gebied van duurzaamheid en zie educatie als drijvende kracht voor duurzame kennis en gedrag. Breng de wereld de scholen in. Maak de opdracht van onderwijs meer holistisch en laat alle 17 doelen er in samenkomen. Laten we het systeem en de incentives aanpassen zodat jonge mensen goed worden gevormd tot volwassenen die mee kunnen doen en de complexiteit van de huidige samenleving aan kunnen.
5. Duurzame en gezonde productie en producten bevorderen vanuit nieuwe economische en ethische waarden. De uitgangspunten zijn hierbij keten-innovaties, circulair, van bezit naar gebruik, lokaal waar mogelijk en goed voor mens en milieu. Kijk niet alleen naar het effect van de mens op zijn omgeving maar naar het effect van de omgeving en ons systeem op de mens. Gebruik hierbij zowel de stok als de wortel. Hervorm de belastingen. Bedrijven hebben behoefte aan duidelijke kaders waarbij investeren in duurzaamheid wordt beloond en de vervuiler betaalt.
6. Financiële systemen transformeren. Geld en duurzaamheid lijken soms lastig samen te gaan. Toch heeft de financiële sector in brede zin, de sleutel in handen voor het versnellen van duurzaamheid. De ‘echte prijs’ en “echte impact” zijn de motor voor duurzame verandering. Onderzoek of drinkwater als ecosysteem de nieuwe standaard voor de financiële sector kan worden.
7. Kies de eigen NL-Voetafdruk (en footprint van andere Westerse landen) als meetinstrument voor succesvolle implementatie van de SDGs in het eigen land. In de to-do lijstjes voor de implementatie van de SDG’s wordt nog te veel gekeken naar wat we binnen onze landsgrenzen produceren en consumeren, terwijl de Nederlandse voetafdruk grensoverschrijdend is.
8. De kracht van de lokale samenwerking en burgerparticipatie kan enorm toenemen. Hier zit ongelooflijk veel organisatiepotentieel. De coöperatieve samenwerking wordt de laatste tijd in Nederland herontdekt als democratische samenwerkingsvorm. Zo lukt het om met diverse lokale actoren op voet van gelijkwaardigheid te functioneren. De vele green deals kunnen zo aan kracht winnen. Het energieakkoord kan verder versterkt worden met burgerinitiatieven. Alle doelen zijn gebaat bij een sterke en veelzijdige maatschappelijke inbedding. Geen volwaardige democratie zonder transparantie. Koppel daarom het versterken van de democratie aan het versterken van de lokale journalistiek met het oog op transparantie en burgerrechten.
9. De SDG’s zijn nog bij weinig mensen in Nederland bekend. Communicatie over Agenda 2030 en de SDG’s is geen doel op zich, maar draagt wel degelijk bij aan het bereiken van alle 17 doelen. Zorg dat alle overheidsniveaus en alle ministeries en bewindspersonen zich mede eigenaar weten van de SDG’s. En dit geldt ook voor bedrijven en organisaties die het breder uitdragen dan de SDG’s als onderdeel gaan zien van hun verantwoordelijkheid. Een aansprekende communicatiestrategie en een verbindend community platform voor de SDG’s in Nederland kan het bereiken van de doelen versnellen. Met als doel een breed publiek te betrekken bij en te informeren over de SDG’s en handelingsperspectieven voor een duurzame levensstijl. In dit tijdperk van sociale media en interactieve communicatie is het essentieel dat de SDG’s onderdeel worden van de online discussies. Stel ambitieuze doelen voor het bereiken en het betrekken van een divers publiek bij de beweging voor het behalen van de duurzaamheidsdoelen.
10. Zet de SDG’s in het hart van overheden. De SDG’s zijn in Nederland nog te veel het aandachtspunt van Buitenlandse Zaken. Dit zorgt voor een zwak draagvlak bij andere ministeries en directies. Voor onderwijs is het nu nog niet duidelijk dat ook zij een taak te vervullen hebben. Vakministers en wethouders moeten goed worden aangehaakt en in staat zijn om intern het draagvlak te verbreden. Overheden zullen als launching customer, controlleur en inspirator kunnen functioneren en alle ruimte krijgen voor de regierol die ze graag willen vervullen. Maar wel een regierol vanuit een geïntegreerde benadering en sterk besef van onderlinge verbondenheid. Voorbeelden hiervan zijn te vinden in bijvoorbeeld Zweden, Canada en Bhutan.
Deze 10 aanbevelingen voor Nederland zorgen voor de versnelling van het behalen van de SDG’s. Maar dat is eigenlijk nog niet eens de grootste winst. Deze 10 aanbevelingen zorgen er vooral voor dat Nederland gewoon een fijner land wordt om in te wonen en op te groeien. Een land dat laat zien dat verduurzaming in brede zin niet haaks hoeft te staan op een gezonde economie. Wat zullen wij trots zijn als Nederland op dit terrein gaat dienen als voorbeeld voor de rest van de wereld.
Veronique Swinkels (BBK/Door Vriendschap Sterker en Global Goals Accelerator)
Alide Roerink (Earth Charter Nederland en Global Goals Accelerator)
Leeswijzer
https://www.worldconnectors.nl/
https://www.worldconnectors.nl/en/themes/future-generations
http://www.njr.nl/
http://www.missingchapter.org/
http://www.groenegeneratie.nl/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/ware-aard- onderwijs/
https://www.womeninc.nl/gezondheid/
https://www.oneworld.nl/global-goals/de-uitdaging-voor-de-komende-vijftien-jaar-hoe-maken-we-megasteden-duurzaam/
http://nivoz.nl/over-nivoz/nivoz-manifest-ieder- mens-verantwoordelijk-en-verbonden-samenleving/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/we-moeten- duurzamer-produceren-zaadje-tot-karbonaadje/
http://www.thequestionmark.org/
http://trueprice.org/businesses-and-financial-institutions/what-do-we-do/true-price/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/zou-heerlijk-om- op-aarde-blijven-wonen/ en https://www.sdgi-nl.org/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/laat-noordzee- voorbeeld-rest-wereld/
http://waterfootprint.org/en/standard/
http://voetafdruknederland.nl/over-de-voetafdruk/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global- goals-accelerator/klimaatverandering-onder-de-loep/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/finale-global- goals-accelerator-hoe-zie-wereld-2030/
http://agora-europa.nl/
http://krachtinnl.nl/
http://www.swemfa.se/campaigns/first-generation/
[NL] Column Naema Tahir: Zingen zorgt voor verbinding
in Blog, NewsWorldconnector Naema Tahir is de komende weken meerdere keren te horen als spreker tijdens de vrijheidscolleges, op 25 april spreekt ze in Wageningen en op Bevrijdingsdag spreekt ze op het bevrijdingsfestival in Utrecht en Zeeland. Ga voor meer informatie naar de website van de Vrijheidscolleges.
Wie is er niet over de Westminster-brug in Londen gereden of gelopen, de wereldberoemde brug waar vorige week een aanslag is gepleegd en doden vielen. Huiveringwekkend, hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn door onze mobiliteit en onze herinneringen.
Deze column verscheen op 30 maart 2017 in de Trouw.
Van Londen heb ik zoveel herinneringen. Ik ben er vlakbij geboren, in Slough, waar ik tot mijn tiende jaar heb gewoond. Ik leerde er op mijn blokfluit het liedje ‘London’s Burning’. Op school zong ik ‘God save the Queen’, het volkslied van Groot-Brittannië.
Dat zongen we allemaal, of we nu uit Pakistan kwamen zoals ik, uit India zoals Rajni en Stadindar, uit de West-Indies zoals Trevor, of gewoon uit een wijk vlakbij school, zoals Tony Hobbs, waarop menig meisje in de klas verliefd was, bruin, geel of roze, het maakte niet uit.
Verbinding
We waren in de klas allemaal hetzelfde: onderdanen van koningin Elisabeth. Ja, er waren ook verschillen. Ik at geen varkensvlees tijdens de warme schoollunch, de Indiërs aten geen rundvlees en de blanke Engelsen, die aten alles. Maar al waren we verschillend, we waren toch hetzelfde. Verbonden door koningin en koninkrijk. Misschien is het maar een dunne verbinding, maar ik voelde haar toch.
Aan dit alles moest ik denken nadat op die Londonse brug een man met zijn auto op mensen was ingereden en daarna een politieagent doodstak. Die man voelde zich niet verbonden met de mensen, met de samenleving om hem heen.
Hoe bereik je verbinding? Het Engeland van mijn jeugd was al erg divers. Het Engeland vandaag is, zoals veel andere Westerse landen, vele malen diverser dan voorheen.
De Londense burgermeester Sadiq Khan zei na de aanslag dat in zijn stad de mensen het goed met elkaar kunnen vinden en elkaar respecteren.
Elkaar respecteren. Dat is in ieder geval wat. Maar is het voldoende? Moet er niet meer zijn? Moet er niet ook een gevoel van eenheid bestaan?
Ik zie allerlei etnische gemeenschappen, maar ook verschillende klassen volkomen geïsoleerd van elkaar leven. Gescheiden werelden. Er is niets meer dat hen verbindt.
Liederen
In de jaren zeventig was dat anders. De kinderen op mijn school waren verschillend, maar er was iets waarin we een eenheid waren, een eenheid waaraan we met zang uitdrukking gaven. Dat was door het zingen van allerlei Britse liederen, inclusief het volkslied. Elke vrijdag deden we dat.
Net wat CDA-er Buma opperde tijdens de verkiezingscampagnes. Hij werd erom bekritiseerd dat hij weer het Wilhelmus op school wilde laten zingen door de kinderen.
Het klinkt natuurlijk oubollig. Patriottisch, om niet te zeggen nationalistisch. En dat zijn tegenwoordig vieze woorden.
Maar toch hebben we iets nodig waardoor we niet alleen respect hebben voor elkaar, maar waarin we hetzelfde zijn, waarin we ons één voelen, een gemeenschap die bij elkaar hoort.
Het is duidelijk dat de scholen bij de schepping van zo’n eenheidsgevoel een hoofdrol spelen. Dat is, als je uit een ver land komt, dé mentale toegangspoort tot het nieuwe vaderland. Nu is niets zo emotioneel en verbindend als zingen. Er mag dus best gezongen worden op school. Elke dag beginnen met het Wilhelmus? Of liever niet? Welk lied moet het dan wel worden, dat ons allen verbindt?
[NL] Kinderprijsvraag over VN-Werelddoelen
in Blog, NewsNa de succesvolle campagne 17doelendiejedeelt.nl lanceert Worldconnector Anne-Marie Rakhorst de ‘17 doelen prijsvraag’. Het is wereldwijd de allereerste kinderprijsvraag gericht op de Werelddoelen van de Verenigde Naties. De prijsvraag daagt kinderen (van 6 t/m 17 jaar) uit om oplossingen aan te dragen voor een eerlijke, schone en veilige wereld in 2030.
Kinderen van nu, leiders van de toekomst
Om de VN-Werelddoelen meer bekendheid te geven, lanceerde Anne–Marie Rakhorst vorig jaar de campagne ’17 doelen die je deelt.nl’. Een brede publiekscampagne waarin zeventien kinderen in één minuut durende videoportretten hun visie op de wereld van 2030 delen. De ‘17 doelen prijsvraag’ is een vervolg op deze campagne en nodigt alle Nederlandse kinderen uit om hun oplossingen te delen voor het behalen van de Werelddoelen.
Initiatiefnemer Anne-Marie Rakhorst:
“Kinderen kijken met een open blik naar de wereld en komen vaak met oplossingen waar wij als volwassenen nog niet aan gedacht hadden. Met de prijsvraag wil ik deze kleine, grote denkers een stem geven. Het gaat immers om hun toekomst!”
Jury met duurzame koplopers
De inzendingen van de ‘17 doelen prijsvraag’ zullen worden beoordeeld door een vakkundige jury, met daarin koplopers die zelf ook een bijdrage leveren aan het behalen van de Werelddoelen. Uit alle inzendingen selecteert de jury drie ideeën die met professionele begeleiding worden ontwikkeld.
De jury bestaat o.a. uit:
Kehkashan Basu en Frank Elderson
Op 1 juni, de Internationale Dag van het Kind, worden de winnaars van de ‘17 doelen prijsvraag’ bekendgemaakt. In het NEMO Science Museum vindt die middag een programma plaats, geheel in het teken van kinderen en de Werelddoelen. De winnares van de Internationale Kindervredesprijs, Kehkashan Basu, komt speciaal naar Nederland om te vertellen hoe zij zich met haar organisatie Green Hope inzet om de aarde schoner achter te laten. Frank Elderson, directeur van De Nederlandsche Bank, deelt zijn visie op de rol van geld bij het behalen van de Werelddoelen. Eregasten van de middag zijn de 17 kinderen uit de ‘17 doelen die je deelt’-campagne. Zij zullen die dag een speciale rol vervullen, waarover in een later stadium meer bekend wordt gemaakt.
Meedoen?
Maak een filmpje van maximaal 2 minuten waarin je vertelt wat jouw idee is én wat je nodig hebt om het te kunnen uitvoeren. Stuur je filmpje in via 17doelendiejedeelt.nl/prijsvraag.
[NL] Start SDG reeks: Armoedegrens verlegd
in Blog, NewsWat zijn de hete hangijzers binnen de SDGs? En hoe werken de Worldconnectors zelf aan het behalen van de doelen? Stagiair Ronald Zwarteveen duikt samen met de Worldconnectors in de Sustainable Development Goals. In dit eerste artikel een voorproefje van wat er in de rest van de serie komen gaat. Ronald onderzoekt de armoedegrens onder SDG 1
In 1990 is de armoedegrens geïntroduceerd: wie minder dan een dollar per dag verdiende leefde officieel in extreme armoede. Tegenwoordig ben je volgens de Verenigde Naties extreem arm als je minder dan $1,90 per dag verdient. Waarom ligt deze grens tegenwoordig bijna tweemaal zo hoog? Zijn onze ideeën over armoede veranderd of is er iets anders aan de hand?
SDG 1 heeft als doelstelling om voor 2030 alle extreme armoede in de wereld uit te bannen. Hiervoor is per 2015 de grens op een inkomen van $1,90 per dag gesteld. Een grens die significant hoger ligt dan de oude grens van $1,00 en later $1,25 per dag. De belangrijkste reden voor deze stijging is het feit dat er bij het meten van extreme armoede tegenwoordig niet alleen naar de inflatie wordt gekeken, maar ook naar de koopkracht. De Wereldbank heeft in 15 van de armste landen onderzocht wat er met de $1,00 dollar uit 1990 destijds gekocht kon worden. Dit staat gelijk aan wat er vandaag de dag met $1,90 gekocht kan worden in deze landen.
Ondanks de ogenschijnlijk logische redenering van het verhogen van de armoedegrens, is er vanuit de media kritiek gekomen op de Wereldbank. Onder andere de Financial Times beschrijven dat er door deze nieuwe grens tientallen miljoenen mensen extra in extreme armoede leven. De Wereldbank zou op deze manier de doelstelling voor het elimineren van extreme armoede lastiger maken. “We hebben de doelstelling niet verlegd, maar geüpdatet naar 2015”, verklaart Jim Yong Kim, de president van de Wereldbank.
Ondanks het verhogen van de armoedegrens, is het percentage mensen dat in extreme armoede leeft gedaald. In 2015 zou dit volgens de laatste inschattingen minder dan 10% van de wereldbevolking zijn, waar dit in 2012 nog 12,7% was. Hier moet wel bij opgemerkt worden dat het nog steeds om een absoluut aantal van ruim 700 miljoen mensen gaat.
Extreme armoede: relatief en absoluut – Bron: Wereldbank
De laatste cijfers tonen aan dat ondanks de stijging van de armoedegrens, het aandeel mensen dat in armoede leeft nog steeds daalt. Het is daarmee volgens de Wereldbank ook niet lastiger geworden om de doelstellingen van SDG1 te behalen. Vooral in Azië gaan de armoedecijfers rap naar beneden, in Sub-Sahara-Afrika liggen momenteel de grootste kansen om het cijfer verder omlaag te drukken. Als ook de armoede in Sub-Sahara-Afrika omlaag gaat kan de target voor SDG 1 behaald worden. Hoe? Verschillende Worldconnectors zullen daar de komende periode in de interviews op terugkomen.
[NL] Vacature: Coördinator Worldconnectors
in Blog, NewsWij zijn per direct op zoek naar een nieuwe coördinator voor de Worldconnectors. Klik hier voor meer informatie over deze vacature.
[NL] Blog Naema Tahir: Het gearrangeerd huwelijk
in Blog, NewsWesterlingen trouwen uit liefde. Dat zeggen oosterlingen over westerlingen. Oosterlingen zelf trouwen om een andere reden. Liefde (een subjectief gevoel) speelt geen, of althans geen noodzakelijke rol.
Deze column van Worldconnector Naema Tahir verscheen op 2 maart in Trouw.
Het gaat in het huwelijk om objectieve compatibiliteiten volgens oosterlingen, zoals opleiding, karakter en achtergrond. Juist omdat dergelijke objectieve compatibiliteiten centraal staan is het gewenst dat de partnerkeuze niet aan het individu zelf wordt overgelaten maar de hele familie zich ermee bemoeit. Zo wordt het makkelijker de juiste te vinden. Velen weten en zien meer dan één. Zo wordt er een rationele, verstandige keuze gemaakt. Liefde en lust, die beide verblinden, spelen geen rol. Zoiets heet een gearrangeerd huwelijk.
Wat in dergelijke huwelijken ook meespeelt, is dat het bondgenootschappen zijn tussen families. Het huwelijk is de belangrijkste manier om het netwerk te vergroten en verstevigen, waarop een individu voor altijd kan terugvallen. Iedereen die door het huwelijk van familieleden is verbonden, is moreel verplicht elkaar te helpen. En dat gebeurt doorgaans ook.
Westerlingen vinden het gearrangeerd huwelijk raar. Maar het gearrangeerd huwelijk komt voor van Japan tot Turkije, van de Arabische wereld tot het Indiase subcontinent. In een groot deel van de wereld is het de norm, al met al voor misschien wel twee miljard mensen of meer. En ook onder migrantenfamilies in het Westen, en dus ook in onze eigen kikkerland, worden huwelijken gearrangeerd.
Wat nu als je oosterling bent qua geboorte en achtergrond, maar tegelijk ook westerling geworden bent? Zo iemand is Zahira, het hoofdpersonage uit het Frans/Belgisch/Luxemburgs/Pakistaanse familiedrama ‘Noces’, Het Huwelijk, uit 2016. Zahira, een Belgische van Pakistaanse origine (ze is ‘tweede generatie’), krijgt op een dag van haar ouders drie foto’s van jonge mannen die door hen zijn voorgeselecteerd als geschikte huwelijkskandidaten. Zahira mag een van die drie uitkiezen.
De film Noces.
Die keuze hadden haar ouders niet. Zahira mag, voordat ze kiest, ook via Skype met elk van hen spreken, om te kijken met wie ze de beste klik heeft. Ook die vrijheid hebben haar ouders niet gehad. Maar Zahira moet wel een van die mannen kiezen. Meer smaken zijn er niet.
Dit is het interessante en realistische uitgangspunt van de film. Helaas getuigt de uitwerking ervan dat de makers zich niet hebben kunnen onttrekken aan allerlei westerse clichés over het Oosten. Het gearrangeerd huwelijk muteert dus al snel in een gedwongen huwelijk. En alles draait weer uit op die verduivelde Oosterse mannen-eer die ten koste gaat van de vrouw. Het Westen met zijn gelukkige vrouwen die echte liefde en vrijheid kennen is veel beter, laat de film weten.
Dat is jammer. Het gedwongen huwelijk, vaak genoeg verfilmd, is terecht gecriminaliseerd in vele landen waaronder Nederland, en is in werkelijkheid iets heel anders dan het gearrangeerd huwelijk. Dat laatste is dikwijls met instemming van de betrokken jonge mensen. En als ze eigenlijk niet willen, maar toch toegeven is dat niet omdat ze door dreiging met geweld gedwongen worden hun ouders, maar omdat ze van hen houden. En, heel belangrijk, omdat ze bij hun groep willen blijven. Dat is het dilemma van veel jonge mensen dat verfilmd zou moeten worden.
Veronique Swinkels en Alide Roerink: 10 prioriteiten voor de SDG’s
in Earth Charter, NewsSustainable Development Goals verbinden op alle niveaus
10 aanbevelingen voor Nederland die zorgen voor versnelling
17 maanden geleden zijn de 17 Global Goals (Sustainable Development Goals) aangenomen door de Verenigde Naties. Het behalen van de Global Goals met 2030 als stip aan de horizon is de verantwoordelijkheid van alle actoren in de samenleving in alle delen van de wereld. De SDG’s vormen een gezamenlijke verander-agenda die de wereld meer in balans kan brengen en ervoor kan zorgen dat niemand achterblijft. Een ambitieuze agenda, nog 14 jaar te gaan.
De geformuleerde doelstellingen, op o.a. de gebieden armoede, gezondheid, water en sanitair, inclusie, gender, vrede, ecosystemen op het land en in de zee en duurzame productie en consumptie, hangen nauw met elkaar samen. Ze kunnen niet los van elkaar worden gezien en ze kunnen niet los van elkaar worden opgelost. Dit is de grote opgave van onze tijd; hoe leggen we verbindingen tussen mensen, ecosystemen en verschillende belangen terwijl polarisatie en nationalisme toenemen. De noodzaak om de 17 doelen in samenhang op te lossen zorgt ervoor dat we moeten samenwerken en dat we over grenzen en comfort zones heen moeten stappen. Zonder fundamentele veranderingen in de manier waarop we onze samenleving inrichten gaan we er niet komen. Stilstand is hier echt achteruitgang. Nieuwe overkoepelende inzichten, geïnspireerd op de gedeelde waarden en principes zoals verwoord in het Earth Charter (Handvest van de Aarde), kunnen het behalen van deze doelen dichterbij brengen en de samenleving blijvend innoveren. Daarom benadrukken wij het belang van het sturen op het verbindende kader dat het behalen van de individuele doelen ondersteunt.
In 2016 zijn in Nederland en wereldwijd heel veel verschillende bijeenkomsten geweest, discussies gevoerd en campagnes gelanceerd over het behalen van de SDG’s. In het kader van de Global Goals Accelerator, SDG Charter, door partijen als Partos, VNG International en Buitenlandse Zaken waren dat er in Nederland al ruim 30. Een aantal inzichten uit deze sessies delen we in dit artikel in de vorm van aanbevelingen voor Nederland.
1. Aandacht voor toekomstige generaties
Hoe eerder we de toekomstige generaties en jongeren betrekken in beleidsvorming hoe beter dat is. Al het beleid zou bekeken moeten worden op effecten en kosten in de toekomst zodat we niet steeds weer achter de feiten aanlopen. Stel daarom zo snel mogelijk een Ombudspersoon Toekomstige Generaties aan. Met de aanstelling van een Ombudspersoon Toekomstige Generaties draagt Nederland al direct bij aan de implementatie van SDG 16 m.b.t. inclusieve instituties. De mindset waarbij toekomstige generaties in beleid worden betrokken heeft direct effect op alle 17 doelen. Er zijn al concreet uitgewerkte plannen voor dit breed gedragen voorstel (zie de leeswijzer).
2. Meer aandacht voor gendergelijkheid en empowerment van vrouwen en meisjes op alle beleids- en levensdomeinen. Iedere samenleving gaat er stappen op vooruit als 100% van de bevolking volledig op waarde wordt geschat en alle talenten worden benut. In vrijwel alle landen is er nog een hoop werk te verzetten in bijvoorbeeld de gezondheidszorg (gender sensitieve zorg), ten aanzien van het overbruggen van loonverschillen, verbeteren van diversiteit en inclusie in alle hogere functies, rechten en eerlijke verdeling van zorg en arbeid. Nederland draagt direct bij aan de implementatie van SDG 2 (gezondheid), SDG 5 (mannen en vrouwen gelijk), SDG 10 (verkleinen verschillen) en SDG 16 (inclusieve instituties) door zich hiervoor in Nederland en daar buiten in te zetten.
3. Aandacht voor het belang van duurzame leefstijlen en de bijbehorende gedragsverandering bij alle actoren in de samenleving. Informatie en bewustwording wakkeren de verandering aan. Er is hier nog geen breed gedragen eigenaarschap. Wie zorgt er binnen bedrijven en overheden voor een breed draagvlak voor de noodzakelijke veranderingen? Wie neemt het initiatief voor verduurzaming van eigen processen en de keten? De verantwoordelijkheid zal moeten doordringen tot alle stakeholders inclusief aandeelhouders en andere financiers. Bij lokale en nationale overheden kan het beleid voor duurzaam inkopen worden verbeterd en strenger nagevolgd. Burgers en consumenten kunnen stemmen met hun portemonnee, hun voeten en natuurlijk via democratische processen. De mindset waarbij er aandacht wordt gegeven aan wat het betekent om als burger, ondernemer en bestuurder rekening te houden met de 17 doelen heeft een versnellend effect op het behalen ervan.
4. Raise not only ‘homo economicus’ but also ‘homo sociales’. Geef het onderwijs duidelijke taken op het gebied van duurzaamheid en zie educatie als drijvende kracht voor duurzame kennis en gedrag. Breng de wereld de scholen in. Maak de opdracht van onderwijs meer holistisch en laat alle 17 doelen er in samenkomen. Laten we het systeem en de incentives aanpassen zodat jonge mensen goed worden gevormd tot volwassenen die mee kunnen doen en de complexiteit van de huidige samenleving aan kunnen.
5. Duurzame en gezonde productie en producten bevorderen vanuit nieuwe economische en ethische waarden. De uitgangspunten zijn hierbij keten-innovaties, circulair, van bezit naar gebruik, lokaal waar mogelijk en goed voor mens en milieu. Kijk niet alleen naar het effect van de mens op zijn omgeving maar naar het effect van de omgeving en ons systeem op de mens. Gebruik hierbij zowel de stok als de wortel. Hervorm de belastingen. Bedrijven hebben behoefte aan duidelijke kaders waarbij investeren in duurzaamheid wordt beloond en de vervuiler betaalt.
6. Financiële systemen transformeren. Geld en duurzaamheid lijken soms lastig samen te gaan. Toch heeft de financiële sector in brede zin, de sleutel in handen voor het versnellen van duurzaamheid. De ‘echte prijs’ en “echte impact” zijn de motor voor duurzame verandering. Onderzoek of drinkwater als ecosysteem de nieuwe standaard voor de financiële sector kan worden.
7. Kies de eigen NL-Voetafdruk (en footprint van andere Westerse landen) als meetinstrument voor succesvolle implementatie van de SDGs in het eigen land. In de to-do lijstjes voor de implementatie van de SDG’s wordt nog te veel gekeken naar wat we binnen onze landsgrenzen produceren en consumeren, terwijl de Nederlandse voetafdruk grensoverschrijdend is.
8. De kracht van de lokale samenwerking en burgerparticipatie kan enorm toenemen. Hier zit ongelooflijk veel organisatiepotentieel. De coöperatieve samenwerking wordt de laatste tijd in Nederland herontdekt als democratische samenwerkingsvorm. Zo lukt het om met diverse lokale actoren op voet van gelijkwaardigheid te functioneren. De vele green deals kunnen zo aan kracht winnen. Het energieakkoord kan verder versterkt worden met burgerinitiatieven. Alle doelen zijn gebaat bij een sterke en veelzijdige maatschappelijke inbedding. Geen volwaardige democratie zonder transparantie. Koppel daarom het versterken van de democratie aan het versterken van de lokale journalistiek met het oog op transparantie en burgerrechten.
9. De SDG’s zijn nog bij weinig mensen in Nederland bekend. Communicatie over Agenda 2030 en de SDG’s is geen doel op zich, maar draagt wel degelijk bij aan het bereiken van alle 17 doelen. Zorg dat alle overheidsniveaus en alle ministeries en bewindspersonen zich mede eigenaar weten van de SDG’s. En dit geldt ook voor bedrijven en organisaties die het breder uitdragen dan de SDG’s als onderdeel gaan zien van hun verantwoordelijkheid. Een aansprekende communicatiestrategie en een verbindend community platform voor de SDG’s in Nederland kan het bereiken van de doelen versnellen. Met als doel een breed publiek te betrekken bij en te informeren over de SDG’s en handelingsperspectieven voor een duurzame levensstijl. In dit tijdperk van sociale media en interactieve communicatie is het essentieel dat de SDG’s onderdeel worden van de online discussies. Stel ambitieuze doelen voor het bereiken en het betrekken van een divers publiek bij de beweging voor het behalen van de duurzaamheidsdoelen.
10. Zet de SDG’s in het hart van overheden. De SDG’s zijn in Nederland nog te veel het aandachtspunt van Buitenlandse Zaken. Dit zorgt voor een zwak draagvlak bij andere ministeries en directies. Voor onderwijs is het nu nog niet duidelijk dat ook zij een taak te vervullen hebben. Vakministers en wethouders moeten goed worden aangehaakt en in staat zijn om intern het draagvlak te verbreden. Overheden zullen als launching customer, controlleur en inspirator kunnen functioneren en alle ruimte krijgen voor de regierol die ze graag willen vervullen. Maar wel een regierol vanuit een geïntegreerde benadering en sterk besef van onderlinge verbondenheid. Voorbeelden hiervan zijn te vinden in bijvoorbeeld Zweden, Canada en Bhutan.
Deze 10 aanbevelingen voor Nederland zorgen voor de versnelling van het behalen van de SDG’s. Maar dat is eigenlijk nog niet eens de grootste winst. Deze 10 aanbevelingen zorgen er vooral voor dat Nederland gewoon een fijner land wordt om in te wonen en op te groeien. Een land dat laat zien dat verduurzaming in brede zin niet haaks hoeft te staan op een gezonde economie. Wat zullen wij trots zijn als Nederland op dit terrein gaat dienen als voorbeeld voor de rest van de wereld.
Veronique Swinkels (BBK/Door Vriendschap Sterker en Global Goals Accelerator)
Alide Roerink (Earth Charter Nederland en Global Goals Accelerator)
Leeswijzer
https://www.worldconnectors.nl/
https://www.worldconnectors.nl/en/themes/future-generations
http://www.njr.nl/
http://www.missingchapter.org/
http://www.groenegeneratie.nl/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/ware-aard- onderwijs/
https://www.womeninc.nl/gezondheid/
https://www.oneworld.nl/global-goals/de-uitdaging-voor-de-komende-vijftien-jaar-hoe-maken-we-megasteden-duurzaam/
http://nivoz.nl/over-nivoz/nivoz-manifest-ieder- mens-verantwoordelijk-en-verbonden-samenleving/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/we-moeten- duurzamer-produceren-zaadje-tot-karbonaadje/
http://www.thequestionmark.org/
http://trueprice.org/businesses-and-financial-institutions/what-do-we-do/true-price/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/zou-heerlijk-om- op-aarde-blijven-wonen/ en https://www.sdgi-nl.org/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/laat-noordzee- voorbeeld-rest-wereld/
http://waterfootprint.org/en/standard/
http://voetafdruknederland.nl/over-de-voetafdruk/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global- goals-accelerator/klimaatverandering-onder-de-loep/
http://www.sdgnederland.nl/campagnes/global-goals-accelerator/finale-global- goals-accelerator-hoe-zie-wereld-2030/
http://agora-europa.nl/
http://krachtinnl.nl/
http://www.swemfa.se/campaigns/first-generation/
[NL] Blog Hugo von Meijenfeldt: Met Europa zetten we klimaat op de kaart
in Blog, NewsHugo von Meijenfeldt schrijft in zijn nieuwste blog over SDG 13: het aanpakken van klimaatverandering. Kunnen we de doelen voor 2030 halen en hoe kan Nederland hierbij in de voorhoede komen?
Deze blog is op 15 maart gepubliceerd op SDG-Nederland.
Veel aandacht voor SDG 13 over klimaatactie begin maart. Enerzijds het verleden: onthuld werd dat Shell in 1991 ver vóór de wereldtournee van Al Gore de klimaatproblemen heel precies in beeld wist te brengen. Anderzijds de toekomst: gevierd werd dat de meerderheid van de EU Milieuministers gratis CO2-uitstoot versneld willen afbouwen. Zijn deze onthulling en viering terecht en brengen zij de doelen voor 2030 dichterbij.
Klimaatgeschiedenis voor Al Gore
Al Gore schudde het grote publiek in 2006 wakker over klimaat. Maar voor de goed geïnformeerde leek was het materiaal dat hij gebruikte decennia oud. Publicaties in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw mondden uit in een groot wetenschappelijk congres in Toronto in 1988. De uitkomst was zo onrustbarend dat de politiek het roer overnam: Minister Ed Nijpels organiseerde in Noordwijk in 1989 een internationale klimaatconferentie, die in 1992 uitmondde in het Klimaatverdrag, dat door alle landen ter wereld geratificeerd werd (inclusief de Verenigde Staten, voegen wij er altijd veelbetekenend aan toe). Wetenschap en politiek hebben klimaat dus op de kaart gezet. De Shell-film en de klimaatbeweging zijn daarvan eerder gevolg dan oorzaak geweest.
Naar een voorhoedepositie met Europa
De uitstoot van CO2 moet stevig omlaag om onder de 2 graden Celsius opwarming van de aarde te blijven. De belangrijkste sectoren die CO2 uitstoten zijn energie, industrie, transport, landbouw en woningen. Volgens het CBS-rapport over de SDGs staat Nederland er met de huidige emissies niet goed voor als je het relatief in de Europese Unie bekijkt. Door de open economie is Nederland meer dan welk ander land ook afhankelijk van een voortvarend Europees beleid. Denk aan richtlijnen voor de uitstoot van voertuigen en apparaten, en het Europees systeem van emissiehandel tussen bedrijven (ETS). Nederland kan de relatieve achterhoedepositie logischerwijs alleen verlaten via een voorhoedepositie in het treffen van Europese maatregelen als ETS.
Geen nieuw licht op de Nederlandse klimaatgeschiedenis met de onthulling over het filmpje uit 1991. Wel reden voor optimisme over de toekomst van het ETS en daarmee de CO2-reducties van Nederland dankzij het besluit van de Europese milieuministers.
[NL] Nederland kiest: hoge opkomst en jong stemt groen
in Blog, NewsDe verkiezingsuitslag is binnen. Waar de internationale pers anticipeerde op een overwinning van de PVV met Wilders, is toch de VVD de grootste gebleven. De progressieve klimaatpartijen krijgen een verdubbeling van zetels. Wat heeft deze verkiezingsuitslag verder voor ons te betekenen en is het populisme nu een halt toegeroepen?
We zijn als Worldconnectors verheugd over de prominentere rol van het klimaat en internationale samenwerking in de verkiezingsprogramma’s. Onder andere GroenLinks, Partij voor de Dieren, ChristenUnie en D66 zetten in om klimaatverandering tegen te gaan. Bij de verkiezingen zijn deze vier groenste partijen samen bijna verdubbeld van 23 naar 43 zetels. Jonge kiezers zijn bij deze verkiezingen meer dan de voorgaande keren gaan stemmen en hebben veel op groen gestemd. We hopen dat de te vormen regering ook daad bij het woord gaat voegen en meer gaat investeren in de kentering van klimaatverandering. Het nakomen van de klimaatafspraken van Parijs moet daarin centraal staan, ongeacht welke partijen uiteindelijk gaan formeren samen.
Evenals dat er meer ruimte is ontstaan voor het klimaat en het milieu, lijkt het er ook op dat ontwikkelingssamenwerking meer aandacht kan verwachten. In de afgelopen jaren is er flink bezuinigd op deze post, maar verschillende partijen hebben reeds een verklaring ondertekend waarin ze aangeven meer te willen investeren in internationale samenwerking en een brede duurzame ontwikkelingsagenda.
Bovenal laat de verkiezingsuitslag zien dat het vertrouwen van Nederlanders in onze democratie heeft standgehouden met een opkomstpercentage van 82%. Meer dan ooit lijken stemmers te hebben gekozen voor een partij die hen het beste vertegenwoordigt. De ontstane fragmentatie kan ruimte bieden voor scherpere en meer diverse standpunten. Waar in het buitenland media en ‘pollsters’ er naast zaten, was er hier geen sprake van een onverwachte wending als een ‘brexit’.
We kijken er naar uit dat deze positieve tendens zich voortzet. De komende verkiezingen in Frankrijk en Duitsland zullen hier waarschijnlijk een hoofdrol in spelen. De Nederlanders zijn weer met elkaar in gesprek gegaan en hebben democratisch laten zien waar ze voor staan – en we hopen dat deze boodschap weerklank zal vinden in de rest van Europa en ver daarbuiten.
Education
in TijdelijkThe education session set out to collect the ideas and opinions of the participants as an orientation on the subject of education. The education session started off with unanimous agreement among the participants regarding the crucial role of education with regard to the interests of future generations. We need to be thought to encompass those interests in our thinking and actions and education is the tool for that. The suggestions and opinions were discussed in four categories where each category provides input for the shaping of the next in a closed loop. The used categories where Teacher Student relationships, Teacher Training, Organization of Education, Research.
Teacher Student relationship – Three issues stood out when discussing this category. First, education could become more rooted in ‘real life’. This means an outwards directed orientation, learning from the world outside the classroom and using current events for teaching. Second, education should stimulate a much broader development of students in which student happiness is to play a guiding role. All students are unique and should be able to develop all their talents and forms of intelligence. Including social, emotional, creative or spiritual intelligence, which are now still often neglected in favor of cognition or theory. Also skills, how to treat yourself, other people and the earth, norms and values should be given more attention relative to current practices. The image of customized “bottom-up” education where students form the base of a pyramid and government the top fits with this notion. Third, teachers should be given more freedom to express their own enthusiasm, values, opinions, passions, visions and personalities through their teaching. This helps to inspire their students to develop their own personalities. This also requires more freedom for teachers to design and adapt their classes to their unique situation and students. Examples of the above suggestions can be found in the Dutch documentary ‘Leraar aan de Macht’, Waldorf schools or elementary school Bloemhof where a teaching philosophy by Henk Oosterling is being applied. Identified barriers to the above suggestions are the current focus of effectiveness and short term and the (low) social status of teachers.
Teacher Training – Much of what has been said about student teacher relationships applies to teacher training as well. In this case the future teachers find themselves in the role of student. Teacher training should pay more attention to broadening the horizon of future teachers. It should focus more on self-awareness and -consciousness of the own identity. On developing a teacher’s emotional and soft skills. On teachers forming their own opinions, lifelong learning and guiding the development of students, relative to content. Half-open curricula and peer-2-peer learning are examples that with these notions.
Organization of education – Keywords that were emphasized when discussing the organization of education where flexibility and adaptability and an ‘outward focus’. This means the school should be firmly embedded in the local community with students learning from projects that are related to the (local) community. Organizing education in such a way requires the before mentioned adaptability and flexibility, stimulates experimenting and investigating by the students and transcends the boundaries of course and disciplines. Something valued by the participants because it would stimulate students to think in systems. Other suggestions for organizing education focused on horizontal organizations and direct democracy solutions where students, parents and teachers are the driving force. Semcor style and toekomstbehendig.nl where mentioned as examples of this type of thinking about organizing education.
Education research – Finally with regard to education research the participants pointed out the importance of participation by students and teachers in research and the benefits of short feedback loops.
Full list of reports break-out sessions:
Institutions
Corporate Governance
Knowledge for the Future
Environment and Land Use
Education
Creating an Inclusive Society
[NL] Corporate Governance
in TijdelijkPanelists: Wim Bartels (KPMG), werkt op het bredere gebied van corporate reporting; Remco Renes (NBU), werkt met name op het gebied van corporate governance; Tineke Lambooy (NBU), is hoogleraar ondernemingsrecht.
Tijd: 14:15 – 16:00 uur.
Sessie werd gestart met een voorstelrondje. Vervolgens werd de nieuwe corporate governance code besproken. Nieuwe code wordt gezien als een termijnbreuk in vergelijking met de voorgaande codes, Code Tabaksblad en Code Frijns, omdat lange termijn waardecreatie in de nieuwe code is opgenomen. Lange termijn waardecreatie is vastgelegd in hoofdstukken 1 en 2. Echter, wat moeten we verstaan onder ‘lange termijn’? Voor wie moet er waarde gecreëerd worden? Lambooy legt uit dat de corporate governance code semi-juridisch is. De corporate governance code kan zelf niet juridisch binden, maar in boek 2 van het Burgerlijk Wetboek is een ‘comply or explain’-bepaling in opgenomen. Deze ‘comply or explain’-bepaling ziet op de best practices alsmede op de principes die zijn vastgelegd in de corporate governance code.
Uit de zaal werd gevraagd hoe jongeren een plek kunnen krijgen in de board room of raad van commissarissen. Lambooy geeft aan dat ze het liefst jongeren in besturen of raad van commissarissen wil hebben. Als dat niet lukt, dan kunnen jongeren eventueel in een schaduwcommissie/stakeholderscommissie. Een participant uit de zaal merkt op dat de profielschets in hoofdstuk 2 van de corporate governance code etniciteit niet benoemt. Lambooy geeft aan dat de King Code IV uit Zuid-Afrika wel etniciteit benoemt, maar dat het in Nederland als discriminerend over kan komen en daarom niet benoemd is. Een andere kritische deelnemer geeft aan dat de corporate governance code te vergelijken is met een auto die casco wordt opgeleverd, waarbij nog gekozen kan worden of men de auto wil voorzien met sjoemelsoftware of met de inhoud van een Tesla.
Renes geeft aan dat accountingstandaarden van de International Accounting Standards Board (IASB) nog niet altijd gericht zijn op de lange termijn. Olie mag bijvoorbeeld meteen geactiveerd worden, maar wind niet. Dit zou betekenen dat oliebedrijven een rooskleurigere balans kunnen presenteren in vergelijking met bedrijven die zich richten op duurzame energie. Een ander probleem is dat regels internationaal afgesproken worden. Volgens Bartels kunnen regels via een lange weg veranderd worden, namelijk als het besef verandert bij de regelgevers dat we naar een andere, circulaire, economie gaan.
De IASB bestaat uit werkgevers, werknemers en accountants. Renes geeft aan dat bestaande regels niet toereikend zijn. Het onverhoeds aanpassen van regels kan bijv. tot gevolg hebben dat banken om kunnen vallen.
De IASB kijkt vooral nu naar huidige en gerealiseerde waardes. Het is heel moeilijk om iets toekomstig te waarderen. Bijkomend probleem is dat de balanswaarde van een vennootschap en de beurswaarde niet congruent zijn. De beurswaarde is in algemene zin hoger dan de actuele balanswaarde.
Het veranderen van standaarden is bijzonder complex. Stel dat de autobranche een verkeerde keuze heeft gemaakt door in fossiele energie te investeren en dat door een verandering van standaarden bedrijven in deze branche een stuk minder waard worden. Pensioenfondsen die geïnvesteerd hebben in dergelijke bedrijven zijn hierdoor een deel van hun investering kwijt, waardoor de uitkering van onze pensioenen weer bemoeilijkt wordt.
De voorzitter van de Financial Stability Board spreekt van de ‘tragedy of the horizons’. Klimaatverandering heeft een zodanige horizon dat we nu iets moeten doen anders zijn we te laat. Probleem is dat bedrijven nu alleen huidige waardes moeten aangeven. Er is daarom een reporting framework nodig dat zich richt op de lange termijn, waarbij een focus moet liggen op toekomstige risico’s.
Een vraag die gesteld werd was tot slot of bedrijven alleen op finance moeten richten of ook op impact. Moet het wel financieel blijven als je zaken zoals mensenrechten wilt kwantificeren? De participanten denken van niet.
Full list of reports break-out sessions:
Institutions
Corporate Governance
Knowledge for the Future
Environment and Land Use
Education
Creating an Inclusive Society