Vrij (column Zakendoen in de Nieuwe Economie)

Deze column is oorspronkelijk geschreven voor de voorstelling rondom het boek Zakendoen in de Nieuwe Economie, Zeven Vensters op Succes, geschreven door Marga Hoek.

Vrij

Toen mijn moeder eind jaren ’70 een Surinamer compleet met grote afro, soulbroek en plateauzolen meenam naar haar witte ouders, ergens diep in Gelderland, was dat bést wel een innovatie. De structuur was namelijk: je kiest iemand uit het ‘durrep’, je krijgt kinderen en je steekt verder je kop vooral niet boven het maaiveld uit. Mijn moeders keuze was onvoorstelbaar – iedereen op de jaarlijkse kermis keek met grote ogen naar mijn ouders in plaats van naar de processie. Maar mijn moeder dacht vrij en daardoor ging er een wereld voor haar open.

Diezelfde soort vrijheid staat aan de basis van íedere innovatie, hoe groot of klein ook. Het soort innovatie dat nodig is om uit de oude structuren te stappen, ontstaat simpelweg niet binnen de lijntjes. Zonder vrijheid geen verbeelding, verfrissing en vernieuwing.

Op weg naar de nieuwe economie maken we daarom onze blik vrij van angst. Voor de ander en zijn of haar intenties. Voor de Grote Boze Grijze Belangen en de macht die zij nu nog in handen hebben. We zijn allemaal mensen – geef vertrouwen en je zult het oogsten, is mijn ervaring.

Op weg naar de nieuwe economie maken we ons brein vrij van cynisme. Als je maar blijft denken dat het toch niet gaat lukken, gaat het ook nooit lukken. Bovendien is cynisme niet op zijn plaats, want we hebben de bouwblokken voor de nieuwe economie al in huis. Van visie, tot technologie, tot bakken vol geld die nu worden uitgegeven aan grondstoffengedreven oorlogen en investeringen in bedrijven die het toch niet gaan redden.

Op weg naar de nieuwe economie maken we onze houding vrij van arrogantie en machtsvertoon. Innovatie komt doorgaans uit onverwachte hoek en dat is meestal niet van boven. Bovendien zijn we op zoek naar innovatie van het integrale soort, volg daarvoor het bordje interdisciplinaire aanpak. Met een open houding en samenwerking veranderen we de spelregels.

Op weg naar de nieuwe economie maken we ons gedrag vrij van materialisme. Hebben is uit. Iedere dag sjees ik door de stad in een elektrische car2go, die ik graag deel met 10.000 andere Amsterdammers. En dans ik op de liedjes die ik luister via Spotify. Mobiliteit en muziek, maar zonder vervuilende auto voor de deur of honderd CD’s die liggen te verstoffen. 

Op weg naar de nieuwe economie bevrijden we tenslotte onze ideeën uit de cel van ons eigen ego. Het gaat niet om jou, het gaat om óns en als je dat nog steeds niet begrijpt, dan ben je nu af.

Laat de mensen op de kermis die we onze economie noemen dus maar lekker kijken terwijl we dansen met wie we ook maar willen. Doe die stropdas af, gooi uw haren los, trek uw plateauzolen uit de kast als ‘t moet. En maak zoveel mogelijk van uw eigen onvoorstelbare keuzes, vanuit openheid, lef en vertrouwen. Ik wens u veel plezier.