Tag Archief van: Earth Charter

MAPTING: Deel je Positieve Acties

MAPTING – Sharing Positive Actions

Mapting is een social media applicatie, ontworpen door het Earth Charter jongeren netwerk. Het biedt de mogelijkheid jouw acties voor het naleven van de mondiale duurzaamheidsdoelstellingen (SDGs) en de Earth Charter waarden en principes op de wereldkaart te delen. Door een profiel aan te maken, je foto verbonden aan één van de SDGs te posten en te reageren op acties van anderen, bouwt Earth Charter internationaal aan de beweging van jongeren en al diegenen die de app hanteren gericht op een duurzame en inclusieve toekomst. Volg de speciale BLOG op de website van Earth Charter International met achtergronden bij de Mapting foto’s en ook aankondigingen van fotowedstrijden.

Zie hier het instructiefilmpje:

Hoe relevant is het Earth Charter in dit tijdperk, het Antropoceen?

Vrienden van het Earth Charter uit alle delen van de wereld, spreken zich in een serie essays uit over de relevantie van het Earth Charter in het nieuwe tijdperk waarin we nu verkeren, het antropoceen. Earth Charter International publiceerde de essays om de dialoog – op weg naar 20 jaar Earth Charter – te stimuleren.

Brendan Mackey uit Australië opent de dialoog met zijn essay waarin hij aangeeft dat het Earth Charter nog even actueel is als bij de lancering in juni 2000. Maar hij is teleurgesteld in de impact die het Earth Charter heeft kunnen genereren. Nu stelt hij voor om te komen tot een update van het Earth Charter in de vorm van addenda. Tineke Lambooy geeft in haar bijdrage aan op welke manier het Earth Charter kan dienen als gids voor sociaal ondernemerschap.

Alide Roerink noemt het Earth Charter een ‘game changer’ en beschrijft de relevantie van het Earth Charter in de sfeer van educatie, wereldburgerschap en ‘governance’. Zij ziet meer in versterking van de Earth Charter als beweging – bijvoorbeeld door het aangaan van partnerschappen met nieuwe initiatieven – dan in het schrijven van addenda. Het Earth Charter als verbindend platform voor dialoog, samenwerking en actie. Lees alle bijdragen, ook van mensen als Fritjof Capra en Klaus Bosselmann.

Je bent van harte uitgenodigd om te reageren en je eigen essay aan te dragen. Alle bijdragen zullen eind 2018 worden gebundeld en in een boek van Earth Charter International worden gepubliceerd.

Sherlien Sanches: Ecology, Spirituality and Indigenous Philosophy

youth

Sherlien Sanches participated in a conference on Spirituality and Sustainability. The Earth Charter was an important inspiration of the program which took place in June-July 2017 in Rome and Assisi. Read her account in which Sherlien reflects on the connections between ecology, spirituality and indigenous philosophy. 

Ecology, Spirituality & Indigenous Philosophy

A group of academic leaders and representatives of the Earth Charter network from different parts of the world assembled for the second part of the conference on Spirituality and Sustainability which took place in Assisi. The first part of the conference had already taken place in Rome the days before. I was fortunate to join the group – as representative from Earth Charter The Netherlands – in Assisi. Assisi, the beautiful city of St. Francis where art, religion and history meet and where the Middle Ages seem to come alive.

At the conference, we focused on global ethical values and perspectives, and the question how we can connect Earth ethics with spiritual ethics. As we proceeded and the integration of Earth Charter principles in policies and practices was discussed, I couldn’t stop thinking about the contradictions between religion and native spirituality.

My mother is from the Kalina people, a native tribe in Surinam. These indigenous people in Surinam are still resident in the Amazon of South America today. Visiting Surinam – coming from The Netherlands where I was raised – I have experienced how evangelists try to demonize the indigenous spirituality by saying that the native believes are pagan! It felt a bit ironic to be in Assisi talking about integrating indigenous philosophy while on the other side of the world religion and the indigenous spirituality don’t always blend. It seems that there are several groups dedicated to the Christian and Catholic church, but they act apart from each other at different locations.

inheemse-indiane-suriname

But then I learned in Assisi about the teachings of Thomas Berry which gave me more insight, understanding and hope towards a new vision for our Earth Community.

Thomas Berry teachings

Thomas Berry was a Passionist priest, a leading cultural historian and ‘geologian’. He was one of the 20th-century’s most probing thinkers on the human relationship with the natural world and its implications for religion. Rather than a theologian, Berry considered himself a cosmologist and ”geologian,” an Earth scholar. He believed the only way to effectively function as individuals and as a species is to understand the history and functioning of our planet and of the wide universe itself. A sense of wonder is the therapy for our disconnection from the natural world.

Berry was critical about modern academia and institutionalized religion. He concluded: “the difficulty is that humanistic and religious traditions themselves are largely responsible for the situation that has evolved.” Berry indicated that failures of imagination and vision are to be found not only in the “humanistic-religious traditions,” but also in the practices and policies of our major institutions and professions.

All four—the political, religious, intellectual, and economic establishments—are failing in their basic purposes for the same reason. They all presume a radical discontinuity between the nonhuman and the human modes of being, with all the rights and all inherent values given to the human.

Laid out here is the fundamental link Berry sees between our current political and economic situation and the major failures of our received wisdom traditions. Knowledge without wisdom is dangerous.

Education & Indigenous Philosophy  

As we proceed talking about higher ethical standards, one of the indigenous participants of the conference talked about our linguistic barriers. She said that from a native perspective it is weird that WE in the West separate the word ecology from spirituality. Because for the indigenous people these two words belong together as ONE. Indigenous ceremonies and rituals are not possible without the plants, trees and herbs.

Underneath a field of olive trees, we experienced beautiful indigenous ceremonies and meditation. At that moment, we felt as one with each other and with Earth and all her natural treasures. I realized that indigenous philosophy is necessary and crucial to reconnect our minds with Earth energy and to break away from the materialistic mind.

Therefore, we also need to move institutions towards the paradigm of sustainable education. With the Earth Charter as a foundation we can use it as a guide towards sustainable education & indigenous philosophy.

The Journey of the Universe

At the Italy conference the educational documentary “The Journey of Universe” was viewed and discussed. In The Netherlands we had experienced how powerful the documentary is with its holistic message of one human community. It is a perfect match between a scientific and holistic perspective, and so approachable for every person of any religion or age. A must-see documentary.

Guardians for future Generations

We also talked about the need of appointing guardians for future generation in every country. This ombudspersons will directly contribute towards the implementation of SDG 16 regarding inclusive institutions. The mindset to involve future generations in policy making will immediately have an effect on all 17 sustainable development goals. The sooner we involve the interests of future generations and young people in policy making, the better. All policies should be checked against effects and costs in the future, in order to prevent us constantly being overtaken by unfortunate events with negative effects.

The voice of the Youth

The youth present at the conference in Assisi had some powerful messages about consumerism and decolonization.

Consumerism & Materialism

They pointed out that we must be aware of the power of advertising and creating materialistic minds. We are spoiling our kids with too much stuff that they don’t need. Everyone knows that we live in a culture of consumerism. But few people understand the full extent of the problems it causes or the effects that it has on each of us and on our environment. Recycling has its limits. But so, does our Earth. We have a garbage crisis and need to learn to reduce and reuse. Use less stuff.

Decolonize our education

Which regenerate Indigenous knowledges, epistemologies, and ways of life. Decolonization of education is needed and it is up to each of us to take up the recognition of Indigenous sovereignty and what the risks and responsibilities of this recognition mean. I came to realize all the more that we need to move away from a white supremacist value system that tells us whose knowledge is valuable and how it should be shared. We want to move towards one in which the complexity and diversity of knowledge is embraced and accounted for. This must come along with shifts in practices and attitudes to education that actively dismantle the colonial roots and history of bias that play their way into the current system. Solutions going forward will come in the form of necessarily slow but continual change.

We were all touched by the compounding insights of the youth.

With my indigenous background and my involvement with the Earth Charter I can focus on making a deeper connection between the Earth Charter and the unique relationship Indigenous people have with natural systems between Earth & Spirit. Let us all work towards recognition and preservation of the native language, culture and spiritual wisdom.

Therefore, we need to ask ourselves if we dare to address compelling and urgent questions facing indigenous communities as they struggle with threats to their own sovereignty, increased market and media globalization, and the conservation of endangered bio regions, like Thomas Berry did. It is time to begin debate to avoid extinction of the best stewards of the environment bestowed upon mankind by the almighty.

We are here to take care ……. Not to take over!

We cannot go forward with just science and politics and business, we need spiritual guidance to build cultures of life.

Thank you, Assisi, <3

Sherlien Sanches

IMG_0983

Have a look at Sherlien’s profile as Earth Charter Friend on this website.

Springtij, hoog tij(d) voor pensioenfondsen om te investeren in duurzame oplossingen

Tijdens Springtij Festival werd glashelder dat de noodzaak voor een duurzame transitie van onze samenleving levensgroot is. Klimaatverandering zet verder door, waterschaarste neemt sterk toe en de biodiversiteit neemt snel af. Iedere dag dat we niet handelen worden de schade en bijbehorende maatschappelijke kosten groter.

Bedrijven zijn verantwoordelijk voor ruim 75% van het GDP en machtiger dan ooit. Zij zijn, naast de overheid, een belangrijk onderdeel van de oplossing. Er zijn bedrijven die leiderschap tonen en voorop lopen in deze transitie, maar zij zijn afhankelijk van aandeelhouders en obligatiehouders die hen daarin ondersteunen. Dat is nu nog niet het geval, ook niet door Nederlandse pensioenfondsen (enkele uitzonderingen daargelaten). Terwijl pensioenfondsen beschikken over maatschappelijk kapitaal van miljoenen deelnemers. Zij hebben de verantwoordelijkheid om in onze toekomst te investeren.

Maar wat gebeurt er bij de pensioenfondsen? Pensioenfondsen zijn massaal passief gaan beleggen in indexfondsen. Gedreven door angst, druk van de toezichthouder en de wetenschap dat de kosten van actief beleggen een te hoog gedeelte van het rendement hebben afgeroomd. Terecht of niet, het leidt tot een blinde vorm van beleggen waarbij het kapitaal van pensioenfondsen over tienduizenden bedrijven wordt verspreid. Hierbij is omvang (marktkapitalisatie of omzet) de belangrijkste factor, wat leidt tot een prikkel voor bedrijven om zo groot mogelijk te worden. Groter is niet altijd beter. Fouten van grote organisaties kunnen niet snel hersteld worden en de invloed op overheden om fouten overeind te houden is groot.

Dit leidt tot ongenoegen onder (vooral jongere) deelnemers, omdat deelnemers niets te kiezen hebben in ons pensioenstelsel. De oproep aan pensioenfondsen om hun kapitaal ten nutte van de samenleving in te zetten wordt steeds sterker. Suggesties zijn gedaan door de heer Witteveen om een Maatschappelijk Investeringsfonds op te zetten en binnen het Energieakkoord is ook gesproken met pensioenfondsen om bijvoorbeeld duurzame energie en energiebesparende maatregelen te financieren. Tot nu toe heeft dit tot weinig geleid; er wordt nauwelijks belegd in oplossingen die een duurzame transitie bewerkstelligen.

Uit onderzoek van VBDO blijkt dat pensioenfondsen steeds meer verantwoord gaan beleggen, maar wie naar de samenstelling van de portefeuilles kijkt ziet qua duurzaamheid vrijwel geen verschil met 10 jaar geleden. Er wordt juist in meer bedrijven belegd, wat de toets op duurzaamheid minder geloofwaardig maakt. Er wordt een zeer beperkt aantal controversiële ondernemingen uitgesloten en met een aantal wordt de dialoog gevoerd, waardoor bedrijven wel steeds iets duurzamer worden, maar van een kapitaalstroom richting bedrijven die voor oplossingen zorgen is geen sprake. Uitzonderingen daargelaten, zoals Unilever die in 2020 alleen nog maar duurzame grondstoffen wil inkopen.

Springtij: Groene PensioenenOp Springtij is een ‘deal’ gesloten. In een gezamenlijke ambitie om pensioenfondsen te stimuleren om in duurzame oplossingen te beleggen hebben Peter Bakker van WBCSD (tevens Earth Charter Vriend), Jeroom Remmers van VBDO, Erwin van Overbeek van MVO Nederland en ondergetekende de handen ineen geslagen.  We willen een werkgroep die een brede coalitie kan vormen om de pensioenfondsen te stimuleren om onderdeel te zijn van de duurzame transitie. Deelnemers kunnen zijn partijen uit de sector, maatschappelijke organisaties, de overheid, en ondernemingen. Daarnaast wordt gedacht aan mediapartners om een breed publiek te kunnen bereiken en deelnemers op te roepen om de pensioenfondsen aan te spreken met brieven die vanuit een nieuw te ontwikkelen website kunnen worden verstuurd. VBDO heeft hierin reeds het initiatief genomen om deelnemers inzicht te geven in hoeverre hun pensioenfonds duurzaam belegt.

Daarnaast kan de werkgroep een gezamenlijke agenda formuleren met specifieke thema’s binnen de duurzame transitie (b.v. water, klimaatverandering, beschermen ecosystemen, voedsel en gezondheidszorg) waarbij pensioenfondsen een verantwoord handelingsperspectief wordt geboden. Het doel is om investeringen op gang te brengen in oplossingen op de thema’s.

Het Earth Charter, met heldere principes over onze omgang met de Aarde en sociale rechtvaardigheid, kan hierbij een verbindend element zijn. En het kan behulpzaam zijn bij het formuleren van de agenda voor oplossingen.

U hoort nog van ons!

Floris Lambrechtsen, Earth Charter Vriend

20 jaar Green Cross International

Ter gelegenheid van 20 jaar Green Cross International was er begin september een bijeenkomst in Geneve. Tijdens de bijeenkomst vond de zevende “Earth Dialogues” plaats, waarbij de “Geneva Declaration on Action for a Peaceful and Sustainable World” werd uitgegeven. Deze declaratie is hier te lezen. In de declaratie staat geschreven: “to continue on the present business-as-usual path of consumer-driven, resource and energy intensive growth will very likely lead to disaster. The present unsustainable patterns of consumption and production must change. We must develop and implement more responsible strategies for growth and development.”

In mijn toespraak stond ik stil bij de urgentie die destijds ten grondslag lag aan de oprichting van Green Cross, en hoezeer er nog altijd aanleiding is voor vereende inspanningen voor een duurzame wereld. Ik complimenteerde in het bijzonder oprichter Mikhail Gorbachev voor zijn onvermoeibare inzet voor het bewerkstelligen van een duurzame wereld.

GorbachevAan het eind van de jaren ’60, ten tijde van het ontstaan van Green Cross, was “Green” al een belangrijk deel van mijn leven. Als burger van havenstad Rotterdam en vader van drie kinderen was het voor mij een uitdaging hoe precies economische groei te combineren met kwaliteit van leven. Deze connectie begint voor mij met de inspanning bij te dragen aan “not another escalation in the Cold War because of intermediate nuclear forces”. Ook al gaat deze periode volgens historici vooral over Reykjavik, Reagan en Gorbachev; voor mij was het een kernpunt  in de 12 jaar dat ik premier van Nederland was (1982-1994). Dit bracht me in verbinding met een nieuwe wereld, inclusief voormalig president Gorbachev die na het einde van de Koude Oorlog en de USSR voorzitter werd van Green Cross en een pleidooi deed voor de ontwikkeling van een Handvest van de Aarde. Als Minister-President steunde ik in die tijd het initiatief van Maurice Strong die als voorzitter van de United Nations Conference on Environment and Development (UNCED) in 1992 zich had verbonden aan het opstellen van een Handvest van de Aarde, het Earth Charter. Ik nodigde voormalig president Gorbachev uit om naar Den Haag te komen, samen met zijn echtgenote Raisa, met als doel het eens te worden de handen ineen te slaan en een gezamenlijk maatschappelijk initiatief voor het Earth Charter te starten, onder co-voorzitterschap van Maurice Strong and Michael Gorbachev. Dit was het begin van een lang proces waarin ik samen met de co-voorzitters en andere Earth Charter Commissioners de dialoog aanging met actoren uit de samenleving, wereldwijd.

Steven Rockefeller, inderdaad afkomstig uit een beroemde kapitalistische familie maar zelf professor in de Ethiek, speelde een sleutelrol in het ontwikkelen van het Earth Charter-document.

In 2000 lanceerden we het Earth Charter-document in het Vredespaleis in Den Haag. Tegelijkertijd de start voor het mondiale Earth Charter Initiative (ECI), met een prachtig en duurzaam centrum in Costa Rica op het terrein van de UN University of Peace in San José.

Ondertussen ondernam Green Cross, alweer enige jaren onder leiding van Alexander Likhotal, veel meer dan alleen de totstandkoming van het Earth Charter.

Green Cross leverde een bijdrage aan de modernisering van de samenleving gericht op een aantal onderwerpen, namelijk water, energie, ethiek en veiligheid. Op de weg van “Our Common Future” (door Gro Harlem Brundtland) naar de “Sustainable Development Goals” is het opvallend dat civil society – inclusief Green Cross – bijdraagt aan de modernisering van bedrijven opdat zij zich maatschappelijk verantwoord weten, van Global Compact (2000) tot de Charter for Compassion (2009). We hebben steeds weer nieuwe initiatieven zien ontstaan, maar altijd was er de dynamische Green Cross. Van harte gefeliciteerd, ondanks het feit dat er nog veel misstanden en uitdagingen zijn gebleven, wens ik u een “vreugdevolle viering van het leven”.

Ruud Lubbers