Ruud Lubbers: Vreugdevolle viering van het leven

“Laat onze tijd de geschiedenis ingaan als een tijdperk van de omslag naar een nieuwe eerbied voor het leven, de vastbeslotenheid duurzaamheid te realiseren, een intensivering van de strijd voor rechtvaardigheid en vrede, en de vreugdevolle viering van het leven.” (Slotzin uit het Earth Charter)

In de wereldwijde dialoog over het Earth Charter in de jaren 1992-2000 was gebleken dat het Handvest zich niet tot duurzaamheid alleen zou moeten beperken, maar een inclusief, samenhangend, alles omvattend ethisch kader zou moeten zijn; niet alleen voor de natuur en de duurzaamheid, maar voor de heelheid van de Schepping als geheel. Ik weet me met het ontstaan van het Earth Charter, zowel het idee als de tekst, verbonden en nodig al diegenen die het Earth Charter de moeite waard vinden uit het in hun eigen leven en werk toe te passen en zo uit te dragen.

Historie

Nu alweer ruim 25 jaar geleden verscheen het Brundtland rapport “Our Common Future”, onze gemeenschappelijke toekomst. In 1992 volgde in Rio de Janeiro The Earth Summit (de U.N. Conference on Environment and Development). Daar deed civil society een krachtige oproep aan de voorzitter Maurice Strong te gaan werken aan een Handvest van de Aarde. De toenmalige Nederlandse regering (Lubbers III) besloot dit initiatief te steunen. Kort daarna meldde zich Green Cross onder voorzitterschap van Michael Gorbatsjov, de voormalige leider van de Sovjet Unie, met eenzelfde voornemen.

Dat leidde tot het Earth Charter Initiative, met een wereldwijde Earth Charter Commission en een opdracht aan Steven Rockefeller professor in de ethiek, om met civil society wereldwijd dialogen aan te gaan om tot het Handvest van de Aarde te komen.

Na mijn vertrek uit de vaderlandse politiek werd ik lid van de Earth Charter Commission.

In 2000 werd de wereldwijde dialoog afgesloten.

Het document werd direct gesteund door UNESCO, de V.N.-organisatie voor educatie en cultuur, en door IUCN, de International Union for Conservation of Nature. Tegelijk bleef het op de eerste plaats een civil society document. In Nederland speelde Koningin Beatrix vanaf het begin een grote, stimulerende rol. Dat resulteerde eind 2011 in een Kerstrede, goeddeels aan het Handvest gewijd.

Follow-up Rio+20

In 2012, het jaar van Rio+20, ontstond het idee voor het initiatief van de Earth Charter Vrienden. Dit om blijvend aan te haken op de wereldwijde beweging en dit te doen met hen die het Handvest van de Aarde de moeite waard vinden, en daar in hun werk, ieder op haar/zijn eigen wijze getuigenis van afleggen. Van belang is allereerst de betrokkenheid op het wereldwijde; het tweede is de eigen verantwoordelijkheid en het eigen handelen. Earth Charter Vrienden omarmen het Handvest en weten er zich in hun eigen werk door geïnspireerd.

Ruud Lubbers, januari 2012

.