Rondom Wereldwaterdag 2013 vindt een wereldwijde consultatie plaats, om input te leveren voor de Post-2015-ontwikkelingsagenda van de VN op het gebied van misschien wel onze meest fundamentele grondstof: water. Earth Charter Commissioner Pauline Tangiora – Maori elder en lid van de International Council of Indigenous Grandmothers – schreef de volgende prachtige blog, die oorspronkelijk verscheen op het onafhankelijke kennisplatform The Broker:

Firstly we need to make it clear: no one owns the water. Water is a gift from the creator. When we see how we are able to live, it is because we carry the essence of life within us. Most of our body is water. Previous to our birth we lived within a water sac in the womb of our mother who gave light to us when we took our first breath.

For indigenous peoples, when there has been a tragedy, for example drowning, the leaders will close off the usage of these waterways between certain points along the coastline or out to sea until the body is found. If it is not found it is closed for fishing for a period of time as respect to the departed.

Water is used for blessings to cleanse the spirit of negativity, bathing, helping plants grow and general cleaning.  In other words, without water humanity and the universe would not survive.

When we talk of partnerships based on ownership then we have lost the plot. From my understanding we can never own this gift. However, we have a responsibility to the following generations to care for the water so that it is not contaminated by poisons or other contaminants entering the water supply by damming the natural flow that prohibits others from free usage. In this way it will remain everyone’s responsibility to make sure that sustainable use is there for all.

Without respecting and understanding why indigenous peoples care for this element of nature, it will not matter which part of the world we live in, nothing will change. Rivers or streams may have a special significance. In the past the first catch of the season may have been returned to the waters as a mark of respect to the gods.

To answer how water partnerships can overcome conflict is a symbol of western thinking. We cannot set up little boxes and prioritize them accordingly. Water gives life to all living things. We are aware that the socialization of communities starts and ends with clean water. Harvests must have water to create healthy food growth.  Industry and consumers need to reflect what their responsibilities to other users of water are. In setting up factories are they poisoning the waterway in the goods they produce? For example, how much water does it take to make fashionable garments?

In coastal areas indigenous tribal peoples have responsibilities to close fishing grounds if they believe that they have been over-fished. Now in many countries negotiations are made by governments and multinational companies who ignore these values. Do we let political powers control what happens to the water without thinking of our future generations? Finally, multinational companies have a license to invade the lands and waterways of the people, cutting down forests that have a place in the universe. They are assisting water depositories and war armaments that destroy settlements and leach poisons into the waterways.

Many indigenous tribal peoples live by or alongside waterways. And these are seen by investors as prime areas to put up resorts. Thereby they’re pushing people off their communal land, which has their history embedded in the waters and land. There is a saying in English: The sea and land is me, they are inseparable.

With this happening, how can we as indigenous peoples continue to protect the purity of water to be share by all peoples and fauna and flora of the universe? Our answer must start within; we all need to look at what we are doing to keep our shining jewel alive. For water is the ultimate of giving life to the future generations..

Bende van Vrienden
Het nieuwe jaar 2013 is op 9 januari met positieve energie met de lancering van Earth Charter Vrienden. Deze Vrienden weten zich verbonden door het Earth Charter, ook wel bekend als Handvest van de Aarde. Het document, gelanceerd in het jaar 2000 als resultaat van een wereldwijde dialoog dient als kompas voor de omslag naar een duurzame, rechtvaardige en vreedzame wereld. De Earth Charter Vrienden hebben invloed op het bedrijfsleven, en op de samenwerking tussen bedrijven, burgers en overheid. Ze willen elkaar en nieuwe doelgroepen inspireren om versneld en versterkt in eigen organisatie en omgeving een positief verschil te gaan maken.

Start bij Search 
Gastvrouw van de startbijeenkomst en Earth Charter Vriend van het eerste uur is Anne-Marie Rakhorst, directeur van ingenieursbureau SEARCH in Amsterdam en zakenvrouw van het jaar in 2000. Zij ziet talloze kansen voor duurzaam veranderen en bewijst ondertussen met haar duurzame kantoorgebouw en nieuwe projecten dat het mogelijk is voor dezelfde investering meerdere doelen tegelijk te realiseren, zoals gezondheid en welbevinden van de gebruikers van gebouwen, tegengaan van leegstand, energiebesparing en grondstoffen hergebruik. Bart Kuil, directeur van AM-Vastgoed, wil het Earth Charter hanteren om uit de crisis in zijn sector te komen. “Onze welvaart is geleend en niet verdiend. Het is tijd om onze schulden af te betalen. Het Earth Charter biedt aanknopingspunten om de bouwsector toekomstgericht en integer te maken.”

Samenwerking en uitwisseling
De Earth Charter Vrienden zijn vertegenwoordigd in verschillende economische sectoren en kennisinstellingen zowel in Nederland als internationaal. De samenwerking en uitwisseling tussen de generaties staat hoog op de agenda. De dialoog met mensen die niet vanzelf met het Earth Charter in contact komen zal worden aangegaan aan de hand van maatschappelijke consultaties over actuele vragen, dialoog over dilemma’s en optredens in de media..