Waar blijft de Nederlandse halalhypotheek? Interview met Worldconnector Rachida Talal

“Bankieren volgens de principes van de Islam: in veel landen kan het al, maar in Nederland nog niet. Rachida Talal-Azimi, die als promovendus Islamitisch bankieren onderzoekt, stelt dat ook voor niet-moslims de principes van islamitisch bankieren interessant kunnen zijn.

Weinig promovendi kunnen op zoveel media-aandacht rekenen als Rachida Talal-Azimi (34). Dat is niet voor niets: zij is één van de weinige specialisten op het gebied van islamitisch bankieren in Nederland. Als buitenpromovendus aan de Radboud Universiteit deed ze onderzoek naar islamitisch bankieren in Maleisië en de Golfstaten. Ze vertelde al over haar onderzoek in een veelbekeken filmpje van de Universiteit van Nederland, en bij de NOS in een item over islamitische hypotheken (ook wel: halalhypotheken).”

Lees hier het volledige interview op de website van de Radboud Universiteit. 

Stagiair Communicatie Worldconnectors 

Stagiair Communicatie
20-36 uur (in overleg)

Over de werkzaamheden
Als stagiair Communicatie zal je bezig zijn met de interne en externe communicatie van de vereniging. Je voornaamste taken zijn 1) het vernieuwen van de website, zodat we meer verkeer naar de website kunnen genereren en 2) het optimaliseren en het uitvoeren van de communicatiestrategie.

Over de Worldconnectors
De Worldconnectors vormen een onafhankelijk intersectoraal netwerk van opinieleiders uit alle geledingen van de maatschappij: politiek, media, overheid, wetenschap, religie, het bedrijfsleven en het maatschappelijke middenveld. De Worldconnectors faciliteren innovatieve initiatieven en ontwikkelen sector overkoepelende strategieën voor en visies op internationale duurzaamheidsvraagstukken.

Wat wij vragen
Affiniteit met
– Sociale media en websites bouwen
– Je bent afgestudeerd of bent ten minste in je tweede jaar van een op hbo- of wo-niveau
– Je hebt interesse in de duurzame ontwikkelingsthema’s van de Worldconnectors
– Je kunt beknopte en heldere stukken schrijven in het Engels en Nederlands
– Je bent een zeer zelfstandige werker en vindt het leuk om proactief zaken op te pakken

Wat wij bieden
De Worldconnectors bieden je een uitdagende stage waarin je kennis opdoet over internationale duurzaamheidvraagstukken en je de kans krijgt om praktijkervaring op te doen binnen een vereniging van opinieleiders die middenin het veld van duurzame ontwikkeling staan. Daarbij bestaat er veel ruimte voor eigen initiatief. De stagiair ontvangt een vergoeding van €150 per maand en indien nodig een reisvergoeding. Ook bieden we een flexibele werkplek in het SDG House. De duur van de stage is flexibel en afhankelijk van jouw beschikbaarheid.

We zoeken iemand die op zeer korte termijn bij ons aan de slag kan!

Ben jij geïnteresseerd om de Vereniging Worldconnectors te komen versterken? Stuur dan onder vermelding van: “Stagiair Communicatie Worldconnectors” een motivatiebrief en cv naar [email protected].

Blog Hugo von Meijenfeldt – Kantelmomentje

Wereldberoemd is het ‘Kodakmomentje’. Aanvankelijk een door deze firma leuk bedacht reclamewoord voor het vastleggen van een fotogenieke gebeurtenis. Later door innovatieve startups gebruikt als boemerang voor het missen van de digitale slag door vast te houden aan analoge successen uit het verleden. Bij SDGs gaat het om het omgekeerde: het ‘kantelmomentje’.

Dit moment, veel bekender in het Engels als ‘tipping point’, gaat weliswaar ook om een plotselinge gebeurtenis, maar komt juist níet voort uit iets onzekers of het missen van een slag. Het begrip komt uit de natuurkunde en duidt op een zodanig oplopende druk dat een grote verandering optreedt. Na drie jaar SDG-implementatie is de conclusie dat de druk versneld moet worden opgevoerd om het kantelmoment dichterbij te halen.

Niet iedereen hoeft in beweging te komen, doorgaans is 20 procent voldoende. Die groep bestaat uit verbinders, medialogen en influencers. De verbinders hebben een excellente netwerkomgeving. Als opperverbinder heb ik daarover in mijn omgeving niet te klagen. Medialogen kunnen de weg naar de massamedia en social media vinden. Die zouden in 2019 sterker aan de SDGs moeten worden verbonden. Influencers (verkopers) zijn mensen met charisma, die spelenderwijs navolgers krijgen. Die zijn schaars gezaaid. Ik hou mij aanbevolen voor suggesties.

Tot nu toe maken de medialogen vooral materiaal (sheets, banners, websites, tweets) voor de verbinders. Erg leuk, maar dát gaat de kanteling niet brengen. Het materiaal moet er zijn voor jongeren, voor ondernemers, voor consumenten. Ik kan nu al raden dat ze de boodschap veel te complex vinden: dit beklijft niet. De complexe geheimtaal van de SDGs moet – zonder te vervallen in de antitaal van de gele hesjes – worden omgezet naar de agenda van optimisme en kansen met een geheide carnavalskraker als kantelmomentje.

Dit artikel verscheen eerder op SDG Nederland, hét platform over de SDGs.

Foto: Free-Photos @ Pixabay

Het succes van de werkgroep Ombudspersoon Toekomstige Generaties

Dat Worldconnectors als thinkcubator werkt, bewijst de werkgroep Toekomstige Generaties. De werkgroep is er onlangs in geslaagd om een substantieel bedrag aan financiering binnen te halen en was vorige week ook zichtbaar in de landelijke pers: NRC Next, Algemeen Dagblad en De Standaard. NRC Next maakte afgelopen woensdag ruimte voor de groeiende beweging van klimaatstaken door jongeren en kinderen. Naast een halve voorpagina zijn pagina’s 4 en 5 volledig aan deze thematiek gewijd. Wie het artikel goed leest zal het echter opvallen dat het vooral een interview bevat met ‘onze’ Ombudspersoon Toekomstige Generaties, Jan van de Venis (met een eervolle vermelding van onze vereniging). Jan wijst er opnieuw op dat rekening houden met toekomstige generaties nog niet in ons systeem is verankerd, laat staan in onze grondrechten is vastgelegd. Terwijl dit in veel andere landen al wel zo is.

Het interview laat de prachtige vliegende start zien die het ‘Lab Toekomstige Generaties’ maakt. De financiering voor het eerste jaar is nog maar net binnen en het Lab laat al op verschillende manieren en constructief van zich horen. Vorige week bij een gemeentelijke inspiratiesessie in Helmond en de internationale conferentie bij en met Nyenrode over ‘Climate Responsibilities of Business’ en nu prominent in een landelijk dagblad.

Op naar het ambitieuze doel van het Lab: om in 2025 de belangen van toekomstige generaties zodanig in de samenleving verankerd te hebben dat iedereen deze belangenbehartiging als normaal en urgent beschouwt.

Via deze links vindt u de artikelen in NRC Next en in De Standaard.

Foto: Meer dan 12.000 scholieren en studenten gingen donderdag de straat op in Brussel. Olivier Hoslet/EPA

Oproep Herman Wijffels in NRC: CO2-heffing in klimaatakkoord

Er moet een CO2-heffing in het klimaatakkoord komen, schrijven 71 economen, waaronder Worldconnector Herman Wijffels. Lees hieronder de oproep uit het NRC.

 

Die CO2-heffing voor de industrie moet er komen

Drie jaar geleden besloten 196 landen in Parijs om de temperatuurstijging ten opzichte van het pre-industriële tijdperk te beperken tot maximaal 2 graden. Om dat te bereiken, moet de uitstoot van broeikasgassen als koolstofdioxide (CO2) worden verminderd. Een lastige opgave waaraan elk land zijn bijdrage moet leveren.

Het kabinet-Rutte III heeft besloten de uitstoot van CO2 van de Nederlandse economie te reduceren met 49 procent in 2030. Een verstandige keuze. Een forse opgave ook, maar we kunnen hieraan voldoen, mits we het op een verstandige manier aanpakken.

Het concept-klimaatakkoord, dat eind december werd gepresenteerd, stelt ons wat dat betreft teleur. De voorgestelde maatregelen leiden tot nodeloos hoge kosten. Er is bovendien een gerede kans dat we de gestelde doelen niet halen. Dat ondergraaft het draagvlak voor de noodzakelijke energietransitie. In het ontwerpakkoord ontbreken harde verplichtingen voor de industrie, staalproducenten als Tata en de petrochemie in de Rotterdamse haven.

Wel stelt het kabinet een bedrag beschikbaar om de industrie te helpen haar CO2-uitstoot te reduceren. Dat bedrag loopt op naar jaarlijks 550 miljoen euro in 2030. Om hierop aanspraak te maken, moeten bedrijven over een goedgekeurd CO2-reductieplan beschikken. Worden de afspraken niet nageleefd, dan kunnen bedrijven een boete krijgen, zo staat in het ontwerpakkoord. Vooralsnog is de kans echter groot dat de afspraken in de praktijk niet kunnen worden gecontroleerd en dat boetes uitblijven – in plaats van boetes zien wij slepende juridische procedures in het verschiet.

Lees ook: Klaas Dijkhoff neemt opzichtig afstand van klimaatakkoord

Serieuze bijdrage van de industrie

En dat is slecht, want Nederland kan het zich niet veroorloven om geen serieuze bijdrage van de industrie te verlangen om de CO2-doelstellingen te halen. Ten eerste omdat de industrie daarvoor te groot is – goed voor eenderde van de Nederlandse CO2-uitstoot. Ten tweede omdat juist de industrie haar CO2-uitstoot tegen relatief lage kosten kan verminderen. Zo becijferde het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) dat de industrie zeven tot elf megaton CO2– uitstoot kan terugbrengen met maatregelen die zichzelf terug verdienen: dat is 50 tot 75 procent van de 14,3 megaton die de regering aan de industrie heeft gevraagd. Het gaat dan om maatregelen als het verhogen van de efficiency van het proces en recycling. Ook in de landbouw, goed voor bijna een tiende van de uitstoot, kunnen veel kosteneffectieve maatregelen worden genomen.

Dan moet er wel iets veranderen. Nu betalen grootverbruikers dankzij gunstige fiscale regelingen (feitelijk verkapte subsidies) een aanzienlijk lagere prijs voor hun elektriciteit en gas dan huishoudens en kleinere bedrijven. Ze betalen ook minder dan grootverbruikers in andere landen. De prijs van de Europese emissierechten (ETS, het recht om bepaalde hoeveelheden CO2 en andere schadelijke gassen uit te stoten, red.) die de grootste gebruikers momenteel voor hun energie betalen is te laag, schommelt sterk en zet daardoor onvoldoende aan om de CO2-uitstoot terug te dringen. Dankzij recente hervormingen van de ETS is de prijs gestegen, naar circa twintig euro per ton CO2, maar om de klimaatdoelstelling te halen is een prijs van rond de vijftig euro nodig.

Daarbij, door de industrie buiten schot te laten, maakt Nederland zich economisch kwetsbaar. Het CBS becijferde onlangs dat de emissie-intensiteit (uitstoot per verdiende euro) van de Nederlandse industrie 50 procent hoger ligt dan gemiddeld in Europa. Terwijl in andere landen de emissie-intensiteit verder daalt, neemt de CO2-uitstoot van de Nederlandse industrie toe, nadat deze eerder was gedaald. Daardoor zullen in de toekomst des te ingrijpender, en daarmee duurdere, maatregelen nodig zijn om aan de drie jaar geleden in Parijs gedane belofte te voldoen.

Lees ook: Jesse Klaver lanceert initiatiefwet voor CO2-heffing, opbrengst naar burgers

Uniforme koolstofheffing

Wat moeten we doen? Eén eenvoudige en bewezen effectieve maatregel ligt voor de hand: een economie-brede, uniforme koolstofheffing. Iedereen gaat daarbij evenveel voor zijn CO2-uitstoot betalen. Als de CO2-prijs gelijk is voor alle sectoren, worden emissiereducties zo goedkoop mogelijk gerealiseerd. Alle bedrijven behouden de vrijheid om zelf te bepalen welke maatregelen ze het beste kunnen nemen. Begin de koolstofheffing met vijftig euro per ton CO2. Laat dat bedrag vervolgens elk jaar stijgen met 2 à 5 procent per jaar (exclusief inflatiecorrectie). Dit is ruwweg noodzakelijk om aan de Parijse doelstellingen te kunnen voldoen.

En ook: op deze manier weet het bedrijfsleven waar het aan toe is. Kunnen alle ondernemingen tijdig hun verdienmodel aanpassen: energiezuiniger produceren en minder broeigassen uitstoten. De bedoeling van zo’n koolstofbelasting is niet om de lasten voor bedrijven te verhogen, maar om door middel van ‘prijsprikkels’ de CO2-uitstoot te verminderen. Daarom kan een beperkt deel van de koolstofheffing worden gebruikt om de lasten te verlichten van bedrijven die het grootste gevaar lopen hun positie aan buitenlandse concurrenten te verliezen.

De koolstofheffing is evenmin bedoeld om de inkomensverschillen tussen huishoudens te vergroten. Daarom kan een deel van de opbrengsten worden gebruikt om huishoudens te compenseren voor de stijgende energiekosten. Zo realiseren we ook een breed maatschappelijk draagvlak.

Ten slotte kan een deel van de opbrengsten in subsidies voor onderzoek naar en toepassing van schone technologie worden gestoken. Het mes snijdt dan aan twee kanten: een heffing voor fossiele technologie en een subsidie voor innovatie van schone technologie. Op deze manier verslechteren de Nederlands concurrentiepositie en vestigingsklimaat niet en worden duurzame koplopers in de industrie gesteund. Voor wie ons niet gelooft: de Nederlandsche Bank concludeerde onlangs dat een belasting op CO2-uitstoot van vijftig euro per ton geen ernstige gevolgen voor de concurrentiepositie van Nederland heeft.

Talloze landen om ons heen hebben al een CO2-heffing: Frankrijk, Finland, Ierland, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Zwitserland. Ook Californië, Canada, China en Nieuw Zeeland hebben een prijskaart aan CO2-uitstoot gehangen. In de Verenigde Staten bepleit een ongekende alliantie van zowel Republikeinen als Democraten, onder wie 27 Nobelprijswinnaars, een koolstofheffing.

Lees ook: De voor- en nadelen van een CO2-heffing

Coalition of the willing

Nederland dient zich aan te sluiten bij deze landen in een coalition of the willing. Want hoewel landen individueel kunnen beginnen met een CO2-heffing, om een voldoende hoge en geharmoniseerde heffing te realiseren, moeten uiteindelijk vrijwel alle landen meedoen. Deze coalitie kan een koolstoftarief toepassen op de invoer van goederen en grondstoffen van niet-leden en de koolstofuitgaven voor export vergoeden. Zo voorkomen we dat de concurrentiepositie wordt ondergraven. Import van energie-intensieve producten uit landen die daar geen prijs voor rekenen, wordt aan de grens dan alsnog belast.

Uiteindelijk zal, naast deze ‘coalition of the willing’, ook de Europese Unie deze stap moeten zetten als het ETS de komende jaren wel tot een serieuze prijs voor de uitstoot van CO2 leidt. Nederland dient zich hiervoor sterk te maken binnen de EU. Een dergelijke aanpak maakt het voor energie-intensieve bedrijven aantrekkelijk om binnen het grondgebied van de coalitie te produceren. Zo kan de ‘coalition of the willing’ groeien en wordt koolstofheffing onderdeel van een post-Parijs klimaatverdrag.

De Nederlandse politiek moet nu knopen doorhakken. Iedereen heeft zich aan de verschillende klimaattafels kunnen uitspreken. De fractievoorzitters van VVD en CDA hebben terecht gewezen op het belang van maatschappelijk draagvlak voor de energietransitie. Juist daarom dienen we de energietransitie zo doelmatig mogelijk te realiseren. Dat vereist dat alle sectoren, ook de industrie en de landbouw, een prijs gaan betalen voor hun CO2-uitstoot. Amendering van het concept-klimaatakkoord met een CO2-heffing is hard nodig. Laat de markt zijn werk doen en geef CO2-vervuiling de prijs die ze verdient.

Een uitgebreidere versie van deze oproep vindt u op de site van ESB

Bron: NRC 
Foto: Fabrieken op Chemelot, een groot industriecomplex voor chemische industrie in Limburg. ANP/Marcel van Hoorn 

One World & Partos: The Future of Migration

Imagine … a world where migration is normal. Envision a time when all forms of migration are seen as an asset and all world citizens have the same right to travel. Think of a language in which every type of migration is seen as an opportunity. How can we turn the current conversation on migration around to something realistic, yet constructive and positive?

If you follow most news on migration, you would think that people started moving across the globe a few years ago instead of since the beginning of time. Migration is often presented as something abnormal and as a constant crisis. As the source of many social, cultural, financial and political problems.

This has led to disproportionate negative attention towards migration and migrants by (Western) politicians and media outlets. Migrants are often kept out of the debate. Meanwhile, no new ideas are offered.

How can we prepare our societies for migration as a part of all our lives?
Partos and OneWorld have joined forces to ask: What is the future of migration? How can we prepare and equip our societies for migration as a part of all our lives? Which policies can we create to integrate migration into everyone’s daily reality? What language would we use if we considered everyone a (potential) migrant? How can we make all migrants equal? How can we make migration work for everybody?

Calling on journalists, rappers, changemakers, teachers, painters
Today, on International Migrants Day, we are calling on journalists, novelists, changemakers, poets, singers, rappers, dancers, actors, development workers, playwrighters, painters, sculptors, video artists, scientists, fashion designers, bloggers, students, teachers, experts and everyday citizens – movers and stayers – to help us answer this question. Through essays, analysis, think pieces, theatre, spoken word, art, poetry, performance, video and other visuals we want to move the migration debate to the next level. Towards the future. We are looking for new insights and innovative solutions.

The most significant submissions will be showcased and published on our platform. The new insights and ideas will also be part of a live event hosted by Partos and OneWorld to start conversations on new solutions for thinkers, changemakers and workers in the field of migration.

Inspired? Learn more on dates, terms & conditions and send all your amazing, daring, utopic, realistic or provoking thoughts and creations to [email protected]. Also, please spread this call for submissions in your (diasporic) network, because the world needs new ideas.

We are looking forward to (y)our future!

Arjen Wals: Op een dode planeet zijn geen banen

Arjen Wals in een actueel interview over de noodzaak van een ecologisch kompas, gepubliceerd in het vakblad voor voortgezet onderwijs ‘Van twaalf tot achttien’.

file:///C:/Users/Alide/Downloads/InterviewDuurzaamOnderwijsSpecial_2018.pdf

Conferentie: Climate Responsibilities of Business

Op 18 januari 2019 organiseren Worldconnectors Tineke Lambooy en Jan van de Venis, ondersteund vanuit het Worldconnectors Lab Toekomstige Generaties een internationale conferentie over Climate Responsibilities of Business op de Nyenrode Business University.

Kernvragen deze dag zijn: Hebben bedrijven juridische verantwoordelijkheden met betrekking tot klimaatverandering? En zo ja, zijn deze soft (law) of kunnen bedrijven daadwerkelijk verantwoordelijk worden gehouden, bijvoorbeeld op basis van mensenrechten?

Naast veel bijdragen en deelname vanuit het bedrijfsleven, is een bijzonder element van deze conferentie de deelname en bijdrage van de Commissie voor de Rechten van de mens van de Filippijnen (‘CHRP’). CHRP bezoekt van 15 – 18 januari ons land voor het onderzoek in verband met een ‘klimaatverandering en mensenrechtenklacht’. Deze klacht gaat over de vraag of de grootste CO2 producerend bedrijven, de zogenaamde “Carbon Majors”, verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van klimaatverandering. En dat op basis van mensenrechten. Deze klacht werd in 2015 in de Filipijnen ingediend door NGOs, overlevenden en nabestaanden van slachtoffers van supertyfoons, zoals Haiyan. In de loop van 2018 hebben in Manilla, New York en Londen al een reeks hoorzittingen en onderzoeken plaats gevonden. Nu dus ook in Nederland.

Onderstaande link verwijst naar het programma:

18 January 2019 Nyenrode Conference on business & climate change, human rights – Draft Program 012019[2]

Opinie: Klimaatakkoord zit vol nieuwe kansen voor het Nederlandse bedrijfsleven

Als er gekozen wordt voor een stevige ambitie, kunnen economische ontwikkeling en toenemend welzijn hand in hand gaan.

Door #Worldconnectors: Herman Wijffels, Louise Vet, Herman Mulder, Tineke Lambooy, Erik Thijs Wedershoven, Jan van de Venis, Ilyes Machkor, Emma van der Steen,
Sander van ’t Foort en Veronique Swinkels

Vrijdag moet het Klimaatakkoord gesloten zijn. Nu het menens wordt, lijken kritische en sceptische geluiden te domineren. Niet alleen dreigen de milieuorganisaties uit het akkoord te stappen; ook horen we dat het akkoord onhaalbaar en onbetaalbaar is.

Deels worden terechte zorgen geuit, maar een stevig klimaatbeleid schept juist ook enorme kansen.

Wij zien een nationaal klimaatakkoord als een grote kans voor de Nederlandse samenleving, het bedrijfsleven en de wereld – mits we inderdaad echte stappen durven te nemen. Immers, transitie naar een koolstofarm energiesysteem noopt tot innovatie en nieuwe investeringen. Daarvoor is betrokkenheid – voor de lange termijn – nodig van politici, ambtenaren, bedrijven, financiers, maatschappelijke organisaties, ecologen, technici, ICT’ers, voedingsdeskundigen, economen, sociale wetenschappers, juristen, medici – kortom, de hele samenleving. Alleen zo kan in 2030 de CO2-uitstoot met 49 procent verminderd worden ten opzichte van 1990.
Dan krijgen we zicht op een Nederland met meer elektrische auto’s, lokaal geproduceerde energie van zon, wind en aardwarmte, schonere en gezondere lucht en meer groene infrastructuur en natuur. Kortom: nieuwe bedrijvigheid en werkgelegenheid voor een welvarender en gezonder Nederland.

Werelddoelen
Als we kiezen voor een stevige ambitie, kunnen we laten zien dat economische ontwikkeling en toenemend welzijn hand in hand kunnen gaan.

Het Klimaatakkoord zal ook de inzet versterken die Nederland in 2015 heeft afgegeven voor het behalen van de Sustainable Development Goals. Deze zeventien werelddoelen vormen de agenda voor een rechtvaardiger wereld, waarin het welzijn van mens en planeet centraal staat. Het behalen van deze doelen vergt wereldwijd investeringen oplopend tot 12 biljoen (!) dollar voor schoon drinkwater, schone energie, voedselproductie, aanpassing aan klimatologische onzekerheden, biodiversiteitsherstel, herbebossing en veel meer.
Een succesvol transitiebeleid in eigen land biedt voor de Nederlandse economie enorme kansen. Wij hopen dat Nederland zich zal scharen in het rijtje landen, zoals Canada en Zweden, die al een CO2-belasting hebben ingevoerd. Landen die vooraan staan en durven te handelen in het belang van een gezonde leefomgeving nu en voor toekomstige generaties. Laat daarom de toenemende druk van oude belangen niet ten koste gaan van de toekomstgerichte kwaliteit van de uitkomsten van het overleg aan de klimaattafels.

Herman Wijffels, Louise Vet, Herman Mulder, Tineke Lambooy, Erik Thijs Wedershoven, Jan van de Venis, Ilyes Machkor, Emma van der Steen, Sander van ’t Foort en Veronique Swinkels

Bron: Nederlands Dagblad

Foto: Marco Verbech, free use Flickr photo

Het Lab Toekomstige Generaties

Het is een feit, met ingang van oktober 2018 is eindelijk het startschot gegeven voor de oprichting van het Lab voor Toekomstige Generaties. Dankzij financiering door enkele fondsen is de Werkgroep aan de slag als kwartiermaker. En dat is hard nodig. Op dit moment zijn de belangen van Toekomstige Generaties niet stevig verankerd in onze samenleving. En dat terwijl we allemaal in een wereld willen leven die er ook straks nog is voor de komende generaties. Het Lab Toekomstige Generaties heeft als doel hier een grote bijdrage aan te leveren, doe je mee?

‘Iedereen wil het goede voor toekomstige generaties’

Het Lab Toekomstige Generaties is er voor iedereen. Voor ieder persoon, iedere partij, publiek of privaat. Voor eenieder die voelt dat hij een voorvechter is voor toekomstige generaties of daar meer mee wilt. Voor eenieder die het doodnormaalvindt dat toekomstige generaties een stevig verankerde stem zouden moeten hebben in onze wereld. Voor die mensen is het Lab er, bijvoorbeeld als sparringspartner of als vrijplaats om te experimenteren, want dat is waar een lab voor is.

Het lab Toekomstige Generaties is in het leven geroepen om mensen en partijen te helpen met het zijnvan die voorvechter voor Toekomstige Generaties. Zodat de belangen van deze generaties stevig verankerd raken in onze samenleving. Dit doen we op verschillende manieren, bijvoorbeeld door met de wetenschap samen te werken. Of bijvoorbeeld door een Toekomstraad in de wereld te zetten die partijen kan adviseren, door een waarnemend Ombudspersoon in staat te stellen een mening te vormen over casussen die toekomstige generaties aangaan. Ook helpen we bijvoorbeeld organisaties het gedachtegoed van toekomstige generaties écht in hun bedrijfsvoering te vervlechten.

De tijd waarin we nú leven vraagt meer dan ooit om samenwerking, verbinding, innovatie. Deze tijd vraagt van ons om van silo’s naar netwerk-werken en ketenwerken te gaan, dit lab nodigt je daartoe uit.

Wil je meer weten over wat de verschillende functies van het Lab of hoe je aan kan sluiten? Of hoe je kan helpen toekomstige generaties te includeren in bijvoorbeeld je organisatie? Neem contact met ons op of lees hieronder verder.

Met dank aan
Dankzij de tomeloze inzet van de groep mensen achter het lab, de Goldschmeding Foundation, Triodos Foundation en de Iona stichting, zal het Lab werkelijkheid worden. Zij maken het mogelijk met hun donaties inzet van uren en expertise dat het Lab binnenkort gelanceerd kan worden. We zijn hiermee een grote stap dichterbij richting het verankeren van de belangen van Toekomstige Generaties. Daarnaast is dit lab tot stand gekomen onder de vlag van Worldconnectors, dank ook aan hun kennis en kunde en netwerk om dit lab te starten.

Missie Lab Toekomstige Generaties 2025
Het Lab heeft als missie om voor 2025 de belangen van toekomstige generaties en hun stem stevig verankerd in beslissingen van eenieder. Met eenieder bedoelen we de politiek, wetgevende macht, individuen, bedrijven, gemeentes etc.

Dit doen we met de volgende functies: Waarnemend Ombudspersoon Toekomstige Generaties, Toekomstraad, bekendheid Toekomstige Generaties, toekomst-wetenschappers, Toekomstige Generaties samenwerking.

Doelen & functies Lab Toekomstige Generaties

Ombudspersoon Toekomstige Generaties actief en verankerd in de wet
In landen als Israël, Wales en Finland bestaan er geformaliseerde Ombudspersonen of Instituties voor Toekomstige Generateis, verankerd in de wet. Het Lab zal deze functie tot het moment van verankering waarnemen. Jan van de Venis, mensenrechtenadvocaat en vice voorzitter van het internationale Netwerk van Instituties voor Toekomstige Generaties (NIFG), zal hierin het voortouw nemen, daarbij versterkt door de andere leden van het Lab Toekomstige Generaties.

Het lab is er voor iedereen en daarom is het waarnemend Ombudspersoon Toekomstige Generaties er ook voor iedereen. Ieder persoon kan met vragen, kansen & klachten terecht als ze denken dat het toekomstige generaties raakt.

Actie
Na een conclusie van het Lab Toekomstige Generaties & waarnemend Ombudspersoon Toekomstige Generaties (ondersteund door de Toekomstraad) onderneemt het lab actie. Door een oplossing voor te stellen aan de verschillende partijen. Het Lab voor Toekomstige Generaties wil er verder ook voor zorgen dat het recht op een duurzame en inclusieve samenleving en een schoon leefmilieu in de Nederlandse Grondwet wordt opgenomen.

Formatie & activatie Toekomstraad
De toekomstraad is een vertegenwoordiging van toekomstige generaties en ziet erop toe dat inclusiviteit en duurzaamheid geborgd wordt. Verschillende dimensies van inclusiviteit en duurzaamheid worden vertegenwoordigd. De Toekomstraad werkt nauw samen met de Ombudspersoon. Deze Toekomstraad bevraagt en adviseert de Ombudspersoon bij de selectie van cases, stakeholders en bij het formuleren van uitspraken. Zo kan de Ombudspersoon zich laten helpen bij het écht duurzaam én inclusief te werk gaan.

Bekendheid Toekomstige Generaties
Het Lab voor Toekomstige Generaties streeft ernaar de bewustwording te vergroten in Nederland, ook wereldwijd, onder andere via het onderwijs en mediagerichte acties. De Werkgroep is gestart met ingang van oktober 2018 met de opstartfase voor het Lab, dankzij medefinanciering van de Goldschmeding Foundation. In 2025 zal er een Prijs voor voorvechterschap Toekomstige Generaties worden uitgereikt. Deze prijs zal worden toegekend aan innovatieve personen en organisaties die zich inzetten voor een inclusieve en duurzame samenleving.

Wetenschap
Wetenschap is een belangrijke functie voor het lab. In nauwe samenwerking met wetenschappers zal het lab in 2025 zich een visie hebben gevormd op toekomstgericht onderzoek door verschillende disciplines in de wetenschap te verbinden. Ook zal deze functie van het lab wetenschappers inzetten bij casussen van de Ombudspersoon Toekomstige Generaties en waar partijen in de samenleving advies willen op dit gebied.

Toekomstige Generaties samenwerking
Het lab is er voor iedereen die zich voorvechter voelt van Toekomstige Generaties. Ook voor de partijen die nog niet begonnen zijn of juist meer willen. We willen die graag aansteken met onze missie. Op deze groep mensen en partijen, publiek of privaat, richt deze functie zich. Hands on en met kennis en kunde aanwezig in het lab helpen we beleid rondom toekomstige generaties vorm te geven. Bijvoorbeeld een workshop bij een organisatie of bijvoorbeeld een gemeente die het belang van Toekomstige Generaties in zijn strategie wil vervlechten. Kennis en kunde komt van de mensen direct betrokken bij het lab of van het netwerk dat nauw betrokken is.

Waarnemend Ombudspersoon Toekomstige Generaties Jan van de Venis: ‘Wij willen dat er in 2025 bewustwording ten aanzien van de belangen van toekomstige generaties is bereikt bij de meerderheid van burgers, instituten, bedrijven, overheid en media in Nederland en wel op een zodanige wijze dat dit zichtbaar is in onomstreden, praktisch gedrag bij burgers, in toetsbare beleidsdoelen bij bedrijven en instituten en in regelgeving en beleidsafwegingen bij de overheid.’

Werkgroep Lab Toekomstige Generaties:
Alide
Christiaan
Ignaz
Ilyes
Jan
Jannet
Marga
Lynn
Eva
Ties
Miranda